Voedselzekerheid: 9G de nieuwe standaard in 2050
Door Charon Zondervan
9G. Niet de nieuwste mobiele datastandaard, maar het aantal mensen dat rond 2050 onze planeet bewoont als we de consensus van demografen mogen geloven. 9 miljard, 9 gigamensen, 9G. 9G mensen en voedselzekerheid.
PowerPoints over voedselzekerheid
Waar in het vorige decennium een beetje PowerPoint presentatie begon met de overgewichtstatistieken, is nu het bon ton om te beginnen met het 9G probleem. De presentator vertaalt de wereldvoedselvoorziening in de toekomst naar kansen of bedreigingen. Mensen die bij een bedrijf werken zijn kennelijk optimistisch van aard, want die horen bij het kansen-kamp. Hun producten en diensten gaan in 2050 het verschil maken. Echt waar. Wetenschappelijk onderzoekers zien het eind van de wereld, tenzij we hun monodisciplinaire pil slikken. En hen geld voor onderzoek geven. Zelfs good old Malthus heb ik laatst weer gezien, rechtstreeks uit Wikipedia getoverd. Nu is een beetje death marketing niet per se erg, waar je je ook in de gouden driehoek bevindt, maar ik word er een beetje moe van.
Afgelopen zomer las ik het boek “Honger” van Martín Caparrós (op de camping). Dat zal de reden zijn dat ik niet goed begrijp waarom zoveel PowerPoint presentatoren de nadruk leggen op een probleem in 2050, terwijl het duidelijk is dat we nu met een acuut probleem zitten. https://weblog.wur.eu/custom-papers-cheap/ Gisteren. Vanavond. Morgen. Nu dus.
De toekomst versus het hier en nu
Dat weten we allemaal natuurlijk allang en onheilsstatistieken uit verweggistan stompen af. Daarnaast neemt het percentage hongerigen sinds een paar decennia af (langzaam weliswaar). Maar toch. Wat is er in de 9G toekomst van 2050 dan wel mogelijk – om het hongerprobleem op te lossen – dat op dit moment niet mogelijk is? Is de voedsellogistiek dan wel efficiënt, gooien we geen eten meer weg, is vlees eten verboden en armoede uitgebannen? Waarom schenken zoveel keurige presentatoren met volle overtuiging aandacht aan het toekomstige probleem, maar niet aan de situatie op dit moment? Zeg het maar, ik weet het niet.
Ik stelde een paar weken geleden op een symposium de vraag “waarom kunnen we de voedselvoorziening voor 9G in 2050 wel oplossen en het hongerprobleem nu niet”? Een tergend lange 10 seconden keek de presentator me lichtelijk vijandig aan. Gelukkig kwam er een vraag van een andere deelnemer. En we gingen gelukkig over tot de orde van de dag.
Kunnen we in elk geval afspreken om wat minder over 9G en wat meer over 900M te praten en als het even kan ook in het hier en nu tot actie over te gaan?
Graag hoor ik hoe u hier over denkt.
Naar aanleiding van deze blog, lees ik het boek Honger van Martin Caparros nu. En ik neem me voor om deze pijnlijk oncomfortabele boodschap mee te nemen in mijn werk. Ik ben docent voedingsmiddelentechnologie aan de bacheloropleiding Voeding & Diëtetiek (HvA). Al besef ik dat maatschappelijk geëngageerde studenten een belofte kunnen vormen voor de toekomst, en de 900M van nu daar weinig mee opschieten…
Deze blog had ik een tijdje terug gelezen en ik moet zeggen: ik kan het moeilijk loslaten. Zeer terecht punt, de honger van 900M nu, en zeker met de droogte van el nino daar nog eens overheen. Op woensdag 1 juni 2016 ga ik het aankaarten in mijn afsluitend verhaal in Leeuwarden tijdens de Food for Thought bijeenkomst Food for Generations.
Beste Feike, dank voor je reactie. Succes woensdag en laat graag horen wat de reacties waren op jouw verhaal.