Het was een donkere en stormachtige nacht … Nee, eigenlijk was het een heldere en zonnige nacht toen we om 1.30 aankwamen op Longyearbyen. Met de middernachtzon die ons begroette tussen de met sneeuw bedekte bergen en kabbelende wateren van de Adventfjorden voelde het als een totaal andere wereld, en dat is precies wat het is vergeleken met Nederland!
Hoewel er zeer weinig begroeiing is en niets boven enkelhoogte, is de ruige natuurlijke schoonheid van de fjorden en de door gletsjers afgeschuurde hellingen eenvoudig adembenemend. De stad Longyearbyen is een oud mijnstadje, nu voornamelijk omgebouwd tot een toeristisch basiskamp voor de verschillende outdoor- en adrenalinezoekende avonturiers en passagiers van cruiseschepen. De stad ligt in een vallei met uitzicht op twee majestueuze gletsjers (Longyearbreen en Larsbreen) zichtbaar vanaf de top van de hoofdweg. De winkels langs de hoofdweg zijn allemaal outdoorwinkels die ultra-warme kleding en uitrusting verkopen, geschikt voor het poolklimaat. De rest zijn restaurants, hotels en een supermarkt.
Na een ‘nacht’ om te herstellen van het reizen zijn we begonnen met de voorbereidingen voor onze expeditie. Onze eerste stop was bij UNIS (Universitair Centrum in Svalbard), ‘s werelds meest noordelijke instelling voor hoger onderwijs, en een veldstation dat wordt gebruikt door verschillende Noorse en buitenlandse onderzoeksinstituten. Wij waren er om onze bemonsteringsmaterialen en andere veldspullen te verzamelen en sorteren. UNIS heeft een vriendelijke atmosfeer waar iedereen dezelfde mindset heeft bij het onderzoeken en beschermen van deze geweldige plek, en alle mensen met wie we spraken waren zeer geïnteresseerd in ons project.
Nadat onze materialen waren gesorteerd vertrokken Martine en Hans naar een veiligheidstraining, terwijl Rebecca en ik verder gingen met de laatste voorbereidingen. Toen dat klaar was, gingen we allemaal op weg naar de supermarkt om voedselvoorraden voor de komende week in te slaan. Want er zijn geen winkels waar we naartoe gaan!
We eindigden de avond met een verkenning voorbij Longyearbyen, op de enige weg die er is. We werden getrakteerd op waarnemingen van kleine rietganzen, brandganzen, roodkeelduikers, een rendier en een blije poolvos die smulde van een karkas. We passeerden de huskykennels, het NASA-satellietstation, tot aan het einde van de weg op de top van de heuvel, waar we werden beloond met een prachtig uitzicht op de fjord, de gletsjers en de vallei beneden.
Alle spullen zijn nu klaar om op de boot te worden geladen, die de komende zeven nachten ons thuis zal worden. De afgelegen kusten van Svalbard wachten op ons, en onze missie is om te zien of we de enige nieuwkomers op de stranden zijn.
Meer weten over dit project? Zie https://www.wur.nl/en/project/Aliens-on-the-beach.htm.