Regelmatig zijn onderzoekers van Wageningen University & Research op en om Spitsbergen te vinden. Bijvoorbeeld om onderzoek te doen naar plastic afval, zeezoogdieren en vogels, uitheemse soorten of klimaatverandering. Ook is Spitsbergen het thuis van de ‘Svalbard Global Seed Vault’: een kluis met genetisch materiaal van plantensoorten.
Het was een donkere en stormachtige nacht … Nee, eigenlijk was het een heldere en zonnige nacht toen we om 1.30 aankwamen op Longyearbyen. Met de middernachtzon die ons begroette tussen de met sneeuw bedekte bergen en kabbelende wateren van de Adventfjorden voelde het als een totaal andere wereld, en…
Veterinair epidemioloog Armin Elbers van Wageningen Bioveterinary Research is van 9 juli tot 9 augustus 2018 te gast bij het Nederlands Poolstation in Ny Alesund op Spitsbergen. Daar helpt hij bij diverse onderzoeken, zoals brandganzen tellen en pootringen aflezen en het bestuderen van de flora. Daarnaast verricht hij zelf oriënterend…
Ons avontuur in Ny-Ålesund is nu toch echt voorbij. Vanochtend hebben we de laatste spullen in onze tassen gepropt, en afscheid genomen van Michiel (die blijft wat langer om het onderzoek af te ronden), onze huisgenoten en de rest van het Nederlands team. En toen moesten we al weg, het vliegtuig in. Tijdens het opstijgen zat ik op precies de goede plek: ik kon nog een laatste blik werpen op ons onderzoeksdorpje voordat we in de wolken verdwenen.
Een eindje buiten Ny-Ålesund staat een paal. Dit is eigenlijk een zeppelinmast. Loop het dorp in, dan zie je al snel een standbeeld staan van een man. Hij heet Roald Amundsen. Het standbeeld en de zeppelinmast hebben iets met elkaar te maken. Dit is het verhaal dat bij de twee voorwerpen hoort.
Een interview met Geir Gabrielson over klimaatverandering in Spitsbergen. Hij ziet veel veranderingen. De dieren veranderen, het zee-ijs neemt af, maar er is ook iets veranderd in het ecologische systeem. “We zitten hier in het noordwesten van Spitsbergen in de overgang van een poolsysteem naar een Atlantisch systeem. Dat heet atlantification”.
We waren klaar met onze bemonstering. Op de weg terug zagen we in de verte de boot liggen. Maar hij stond scheef. Dichterbij gekomen zagen we hoe dat kwam. Onze boot lag namelijk op het land. Het water kwam nog net bij de achterkant, maar hoe we ook duwden en trokken, er kwam geen beweging in het ding. Terwijl wij moesten wachten hebben we veel moois gezien!
We hebben ’s ochtends gesampled in de mijn (onderweg een rendier met kalf gezien). Mijn moeder, Frits en Michiel gingen namelijk een ijsbeer- en schietcursus doen. Ik was nog te jong voor de cursus, maar mocht wel gewoon mee. Dus, eerst een uur theorie, en daarna gingen we naar de schietbaan een eind buiten het dorp voor het praktijkgedeelte. Het was heel gaaf.
Nadat we een hele dag monsters hadden genomen op het water (je kunt hierover lezen in mijn moeders blog), zat ik bij te komen in ons huisje. Mijn moeder, Frits en Michiel waren bezig in het lab. Plotseling kwam Maarten het huisje binnenlopen. Blijkbaar had mijn moeder hem via vaste telefoon gebeld om mij naar het lab toe te sturen, want ze dachten een walvis te zien zwemmen vlak achter de haven.
Na een korte maar prachtige vlucht over de gletsjers naar het onderzoeksstation Ny-Ålesund, in het noordwesten van Spitsbergen, nestelden we onszelf in ons huis, een van de gele huisjes van het Nederlandse noordpoolstation. We waren blij toen we hoorden dat al onze onderzoeksmaterialen veilig waren aangekomen, zodat we direct aan de slag konden in ons ecotox-laboratorium. Voor de volgende dag hadden we de Teisten-werkboot al geboekt, dus alles moest worden voorbereid voor een eerste sampling-dag op het water.
De tweede dag van de expeditie naar Spitsbergen heeft schitterende ervaringen opgeleverd. Zo zijn we naar het museum over de geschiedenis van Spitsbergen geweest, met een tentoonstelling over de walvisjacht. Ook hebben we een wandeling naar de gletsjer gemaakt. Met als hoogtepunt de rendieren waar ik rustig naast kon gaan liggen om ze te bekijken en te fotograferen.