Burgeroorlogen verdrijven miljoenen mensen van huis en haard. Wageningen onderzoekt met internationale hulporganisaties wat de beste manier is om in conflictgebieden tijdelijke verlichting te brengen voor mensen op de vlucht: noodhulp in de vorm van geld of in goederen.
De onderzoekers gaan daarvoor een veldexperiment doen in de Democratische Republiek Congo. In Congo is het al jaren onrustig. Zeker in de oostelijke provincies zijn rebellengroepen actief. Eind september 2016 telde deze provincies bijna 1,9 miljoen mensen die binnenslands op de vlucht waren geslagen voor het geweld. Mensen slagen er wel in om onderdak te vinden bij familie, vrienden of onbekenden, maar die zijn vaak ook erg arm. Op hun vlucht hebben mensen in de regel weinig tot niets mee kunnen nemen en bronnen van inkomsten hebben ze veelal niet meer. De ontheemden zijn dus vooral aangewezen op noodhulp. Die noodhulp krijgen ze nu in de vorm van vouchers, bonnen waarmee items als een malarianet of een emmer zijn aan te schaffen.
Maar zijn vluchtelingen het beste geholpen met vouchers?
‘Wat je ziet is dat mensen vaak de emmer die je met een voucher kunt krijgen of de voucher zelf gaan verkopen om geld te hebben voor iets anders, om naar het ziekenhuis te gaan of een kind naar de stad te sturen bijvoorbeeld’, vertelt ontwikkelingseconoom Maarten Voors. ‘Dan kun je je afvragen of geld geven niet net zo effectief of misschien zelfs efficiënter is. Het probleem is dat we dat niet weten. We weten niet of mensen er minder kwetsbaar door worden en het net zo goed ziektegevallen en sterfte voorkomt, en wat de impact is op investeringen en sociaal kapitaal bijvoorbeeld.’
In 2014 concludeerde de Amerikaanse ontwikkelingseconoom Jenny Aker na een gerandomiseerd experiment in Congo dat vouchers huishoudens geen significant voordelen boden boven cash. Cash zou daarom zowel voor de betrokken organisaties als de huishoudens het meest kosteneffectief zijn. In het kader van noodhulp ontbreken zulke vergelijkende studies echter. Verder keek Aker niet verder dan de besteding van het geld. De vraag is wat in zo’n situatie de impact is op gezondheid, investeringen en sociaal kapitaal.
De studie van Voors van Wageningen University & Research, collega’s van Université Catholique de Bukavu in Congo en internationale hulporganisaties moet daar meer helderheid over gaan verschaffen. In de studie van twee jaar wordt het effect van de distributie van de traditionele vouchers vergeleken met het geven van contact geld aan vluchtelingen, en met de situatie dat hulp uitblijft. Wat doen binnenlandse vluchtelingen met het geld of de vouchers die ze krijgen, en waarvoor hebben zij de middelen het hardst nodig? ‘We hopen langs die weg te achterhalen wat de impact is van het verstrekken van cash op zaken als voedselzekerheid, sociale frictie, ziekte en sterfte, vergeleken met vouchers, en voor wie’, aldus Voors. Het is de eerste experimentele en kwantitatieve studie naar het effect van cash transfers in conflictgebied.
“Wij gaan uitzoeken wat de impact is van noodhulp in de vorm van contanten.”
Maarten Voors, ontwikkelingseconoom aan Wageningen University & Research
Deel deze quote:
In de praktijk wordt al geëxperimenteerd met het geven van geld in plaats van goederen aan ontheemden. De Nederlandse minister van Ontwikkelingssamenwerking Lilianne Ploumen is ook voorstander van een verschuiving richting het geven van geld in het kader van noodhulp. In een Kamerbrief waarin ze in gaat op de Grand Bargain, een onderhandeling tussen de 15 grootste noodhulporganisaties en ngo’s en de 15 grootste donoren, om noodhulp efficiënter, transparanter en beter gefinancierd te maken, schrijft Ploumen: ‘Hulporganisaties en donoren moeten meer sturen op het gebruik van cash assistance in plaats van traditionele voedselpakketten en materiële hulp. Al deze maatregelen moeten ervoor zorgen dat meer hulp directer bij de getroffen bevolking aankomt en dat de getroffenen beter in staat worden gesteld zelf te bepalen welke hulp ze nodig hebben. De waardigheid van de getroffen bevolking moet in noodhulp meer centraal komen te staan.’ Naast de aandacht en ruimte voor zelfredzaamheid van vluchtelingen vindt het kabinet het belangrijk dat de steun aan vluchtelingen meer in balans komt met de steun aan gemeenschappen die vluchtelingen opvangen.
Peiling: We hopen dat het je nooit treft of heeft getroffen. Maar stel dat jij ineens moet vluchten; waar zou jij mee geholpen willen worden? Met geld
Maarten Voors in Wageningen World
In de nieuwste editie van Wageningen World vertelt Maarten Voors zijn verhaal in de reeks ‘Ontwikkelingswetenschappers 16 jaar na hun studie in Wageningen’. Lees het artikel hier.
Meepraten?
Noodhulp geeft verlichting in barre tijden. Maar moeten we vasthouden aan voedselpakketten en andere materiële hulp of experimenteren met nieuwe vormen van noodhulp? Is innovatie in noodhulp wenselijk? Laat het ons hieronder weten.
No related posts.
Heb je vragen of opmerkingen? Ga hieronder in gesprek.
Maarten Voors · Ontwikkelingseconoom bij Wageningen University & Research
Dr. ir. Maarten Voors is universitair docent ontwikkelingseconomie aan Wageningen University & Research en gespecialiseerd in kwantitatief onderzoek in (voormalige) conflictgebieden. Hij doet onder meer onderzoek in Sierra Leone, Burundi, Liberia en Congo.
Een directe link tussen noodhulp en de voedselbanken in Nederland, leg ik. Een doos met voedsel ophalen maakt de mens onmondig en onnodig afhankelijk en ondergeschikt. Als je geld ontvangt bloeit een mens op. Woorden als, eigen verantwoordelijkheid, waardig, een rechte rug komen in mij op. (misschien is de discussie voorafgaand aan het wel of niet verstrekken van het PGB hetzelfde ?!)
Noodhulp , vaak wordt het vluchtelingen afhandig gemaakt ,zeker geld dat ook inwisselbaar is voor wapens .
Het verleden heeft vaak laten zien dat geld bij de onderdrukkers terecht kwam .
Voor zoveel in conflictgebieden via arbeidsverdeling meerdere punten van aanbod van goederen en diensten ontstaan in een op geld gebaseerde ruileconomie en er inderdaad handel op gang komt, kan er via uitdeling van geld een economisch meer optimale situatie ontstaan die lijkt op ‘volkomen concurrentie’ of ‘oligopolie’.
Hiervoor zijn ‘middenstanders’ noodzakelijk of UNO-vertegenwoordigers.
‘Zekerheid’ wordt vermoedelijk ‘tijdelijk’ en ‘sneller’ vergroot voor zover aan het vorige kan worden voldaan, te weten meerdere punten van aanbod van goederen en diensten. Hierdoor ontstaan minder wachttijdproblemen.
Het lijkt in het algemeen verkieslijker goederen en diensten die te maken hebben met voorziening in basisbehoeften over te laten aan de persoonlijke keuzes van getroffenen. Hierdoor ontstaat een meer organisch geheel.
Maar het blijft natuurlijk onder gegeven omstandigheden van conflict behelpen zolang er geen onvoorwaardelijk basisinkomen bestaat voor extreem armen.
Aangezien het hier “NOOD” hulp (snel aan eerste levensbehoefte voorzien) betreft en geen hulp (verbeteren van de livelihood) lijkt geld niet het juiste middel (wat is er te krijgen en waar moet het halen als het er uberhaupt al is?).
Zeker een relevante studie en ik ben benieuwd naar mogelijke nieuwe bevindingen. Ik hoop echter, dat bij de vraag of cash inderdaad efficiënter is, ook gekeken wordt naar het lokale economische klimaat en beschikbaarheid van vrij verkrijgbare producten. En bijvoorbeeld naar de gevolgen van een plotselinge cash injectie op de lokale prijzen.
Verder is efficiëntie een wat subjectief concept. Efficiënt voor wie precies? En is efficiëntie het belangrijkste doel voor noodhulp?
Grote groepen vluchtelingen in noodsituaties kunnen perverse marktprikkels veroorzaken. De zaken/goederen waar behoefte aan is in een noodhulp situatie zijn waarschijnlijk schaars, er zijn immers plotseling veel mensen in een gebied dat waarschijnlijk geen markt heeft voor deze specifieke goederen. Hierdoor zullen de prijzen snel stijgen en zullen vooral handelaren baat hebben bij distributie van geld. Het snel beschikbaar maken van deze zaken/goederen is iets dat hulporganisaties vaak goed en snel gedaan wordt. Is het werkelijk of – of, of kunnen beiden hand in hand gaan?
Een directe link tussen noodhulp en de voedselbanken in Nederland, leg ik. Een doos met voedsel ophalen maakt de mens onmondig en onnodig afhankelijk en ondergeschikt. Als je geld ontvangt bloeit een mens op. Woorden als, eigen verantwoordelijkheid, waardig, een rechte rug komen in mij op. (misschien is de discussie voorafgaand aan het wel of niet verstrekken van het PGB hetzelfde ?!)
Noodhulp , vaak wordt het vluchtelingen afhandig gemaakt ,zeker geld dat ook inwisselbaar is voor wapens .
Het verleden heeft vaak laten zien dat geld bij de onderdrukkers terecht kwam .
Interessant om de vorderingen van het onderzoek te volgen. Hoe kan ik dit onderzoek het beste volgen?
Voor zoveel in conflictgebieden via arbeidsverdeling meerdere punten van aanbod van goederen en diensten ontstaan in een op geld gebaseerde ruileconomie en er inderdaad handel op gang komt, kan er via uitdeling van geld een economisch meer optimale situatie ontstaan die lijkt op ‘volkomen concurrentie’ of ‘oligopolie’.
Hiervoor zijn ‘middenstanders’ noodzakelijk of UNO-vertegenwoordigers.
‘Zekerheid’ wordt vermoedelijk ‘tijdelijk’ en ‘sneller’ vergroot voor zover aan het vorige kan worden voldaan, te weten meerdere punten van aanbod van goederen en diensten. Hierdoor ontstaan minder wachttijdproblemen.
Het lijkt in het algemeen verkieslijker goederen en diensten die te maken hebben met voorziening in basisbehoeften over te laten aan de persoonlijke keuzes van getroffenen. Hierdoor ontstaat een meer organisch geheel.
Maar het blijft natuurlijk onder gegeven omstandigheden van conflict behelpen zolang er geen onvoorwaardelijk basisinkomen bestaat voor extreem armen.
Aangezien het hier “NOOD” hulp (snel aan eerste levensbehoefte voorzien) betreft en geen hulp (verbeteren van de livelihood) lijkt geld niet het juiste middel (wat is er te krijgen en waar moet het halen als het er uberhaupt al is?).
http://kfzversicherungpro.info/günstige-kfz-versicherung.html
http://www.autofinanzierungcom.pw/
immobilienkredit rechner
finanzierungsrechner
finanzierungsrechner immobilien
auto acceptance insurance Conshohocken PA
immobilienfinanzierung
cheapest auto insurance in Somerset KY
whether auto insurance experience driving
günstige kredite
Zeker een relevante studie en ik ben benieuwd naar mogelijke nieuwe bevindingen. Ik hoop echter, dat bij de vraag of cash inderdaad efficiënter is, ook gekeken wordt naar het lokale economische klimaat en beschikbaarheid van vrij verkrijgbare producten. En bijvoorbeeld naar de gevolgen van een plotselinge cash injectie op de lokale prijzen.
Verder is efficiëntie een wat subjectief concept. Efficiënt voor wie precies? En is efficiëntie het belangrijkste doel voor noodhulp?
Grote groepen vluchtelingen in noodsituaties kunnen perverse marktprikkels veroorzaken. De zaken/goederen waar behoefte aan is in een noodhulp situatie zijn waarschijnlijk schaars, er zijn immers plotseling veel mensen in een gebied dat waarschijnlijk geen markt heeft voor deze specifieke goederen. Hierdoor zullen de prijzen snel stijgen en zullen vooral handelaren baat hebben bij distributie van geld. Het snel beschikbaar maken van deze zaken/goederen is iets dat hulporganisaties vaak goed en snel gedaan wordt. Is het werkelijk of – of, of kunnen beiden hand in hand gaan?