Ontheemden in Congo ontvangen elementaire noodhulp in de vorm van pannen, zeep en emmers. Ontwikkelingseconoom Maarten Voors onderzoekt wat dit nu echt oplevert. De noodhulp blijkt een sterk positief effect te hebben op de veerkracht en de mentale gezondheid van ontheemden. Ze worden ondernemender en zien meer perspectief. Heb jij ideeën of vragen over noodhulp aan vluchtelingen?
Door geweld van rebellengroepen en soldaten slaan in het oosten van de Democratische Republiek Congo grote groepen mensen op de vlucht. “Meestal vinden ze onderdak bij familie, vrienden of onbekenden in dorpen één of twee dagen lopen verderop”, vertelt ontwikkelingseconoom Maarten Voors. “Ze hebben alles achter moeten laten en hun gastfamilies zijn vaak ook erg arm.”
Daarom verstrekt de VN bonnen aan de armste vluchtelingen, waarmee ze op een speciale markt essentiële spullen als potten en pannen, kleding, stof, matrassen, dekens, emmers en zeep kunnen aanschaffen. De huishoudens ontvangen vouchers ter waarde van in totaal 55 tot 90 dollar, afhankelijk van de gezinsgrootte.
Ook de armste 10 procent van de dorpsbewoners krijgt deze vouchers. “Zelfs de armste dorpelingen vangen vluchtelingen op. Soms hebben de gastgezinnen zelf al eerder moeten wegvluchten. Veel mensen in deze gebieden zijn constant in beweging”, zegt Voors.
Mobiel onderzoeksteam
Met collega’s van de Congolese Université Catholique de Bukavu, New York University en Simmons University, voert ontwikkelingseconoom Maarten Voors een veldexperiment uit in het oosten van Congo. Ze onderzoeken de impact van deze vorm van noodhulp. “Dat is erg relevant; het gaat immers om miljoenen mensen per jaar”, aldus Voors. De non-profitorganisatie International Initiative for Impact Evaluation (3ie) heeft het onderzoek gefinancierd.
De studie is in een jaar tijd in 31 dorpen gedaan. “Zodra een ngo meldde dat er vluchtelingen in een dorp waren aangekomen, ging er meteen een mobiel onderzoeksteam op af”, licht Voors toe. Het onderzoek is bovendien heel zorgvuldig gedaan, benadrukt hij. “Daardoor kunnen we zien dat de verbeteringen echt door het programma zijn veroorzaakt en niet door iets anders.”
Sociale integratie
Voor het onderzoek kregen zeventig extra huishoudens de noodhulp, bovenop de door de hulporganisatie geselecteerde groep die de VN-bonnen sowieso al ontving. “Het gaat om de gezinnen die net niet voor de vouchers in aanmerking kwamen, maar nog steeds heel arm zijn”, zegt Voors. Van deze huishoudens kregen zeventig willekeurig gekozen huishoudens de noodhulp wel en zeventig andere niet. Het onderzoeksteam bevroeg en onderzocht beide groepen direct en zes weken later nog eens. Het onderzoeksteam keek naar de mentale en fysieke gezondheid, de materiële omstandigheden en de sociale inbedding. “Je kunt je bijvoorbeeld afvragen of er door de spullen conflicten ontstaan, of dat mensen ze juist gaan delen”, legt Voors uit.
“ Met eenvoudige en concrete hulp, die relatief weinig kost, kun je mensen weer wat hoop en perspectief bieden.”
Maarten Voors, universitair docent Ontwikkelingseconomie bij Wageningen University & Research
Share this quote:
Ondernemend
Inmiddels kunnen de onderzoekers vaststellen dat de noodhulp de sociale integratie tussen de ontheemden en hun gastfamilies bevordert. De spullen worden gedeeld, geruild en uitgewisseld in het gebruik. Ook de materiële veerkracht stijgt. Deze valt niet alleen af te leiden aan de bezittingen zelf, maar ook aan de voedselzekerheid en de ondernemendheid van mensen. “De ontvangers van de noodhulp worden ondernemender en durven ergens in te investeren”, legt Voors uit.
Hoop en perspectief
Het sterkste gunstige effect geldt de mentale gezondheid. Mensen ervaren minder stress, slapen beter en hebben het gevoel dat ze meer controle over hun leven hebben. De lichamelijke gezondheid is echter niet verbeterd en de kindersterfte is helaas ook niet afgenomen. Voors: “Wellicht zijn zes weken te kort om daar veranderingen in te zien. We willen nu naar de effecten op langere termijn kijken en hopen daar deze zomer meer over te kunnen zeggen.”
Tot nu toe is hij erg tevreden over de resultaten van het onderzoek. “Met deze eenvoudige en concrete hulp, die relatief weinig kost, kun je mensen weer wat hoop en perspectief bieden. Het VN-programma dat de vouchers beschikbaar stelt, is enorm groot. Daar worden dus enorm veel mensen mee geholpen.”
In 2012 baarde zijn onderzoek in Burundi, onder slachtoffers van de burgeroorlog, veel opzien. Zowel een grootschalige enquête als een veldexperiment wezen uit dat dorpelingen uit conflictgebieden eerder willen samenwerken. Het veldexperiment was gebaseerd op de gedragsexperimenten met geld die zijn ontwikkeld door psycholoog en Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman.
Altruïstischer door oorlog
Voors zag dat slachtoffers en mensen uit dorpen met veel slachtoffers, bereid zijn veel meer te delen. “Uit alles blijkt dat de schok die mensen hebben gekregen door het conflict, leidt tot meer samenwerking en altruïsme. Terwijl het gangbare idee onder economen juist was dat oorlog leidt tot afbraak van vertrouwen”, aldus Voors. Dit onderzoek vond elders veel navolging. Voors: “Voor overheden, bedrijven en ontwikkelingsorganisaties die beleid of projecten willen opzetten of evalueren, is het heel belangrijk om te weten hoe mensen met elkaar omgaan en hoe hun beleid uitpakt.”
Maarten Voors · Universitair docent Ontwikkelingseconomie bij Wageningen University & Research
Maarten Voors is gespecialiseerd in kwantitatief onderzoek in voormalige conflictgebieden in onder meer Sierra Leone, Burundi, Liberia en Congo. “Vanuit wetenschappelijk oogpunt ben ik vooral geïnteresseerd in hoe mensen, organisaties en overheden keuzes maken. Met ons onderzoek naar impact kunnen we veel bijdragen aan de ontwikkeling van gedegen strategieën.”
Boeiend artikel! Heb net 4 jaar noodhulp in Libanon afgerond onder Syrische vluchtelingen waar maar 10 procent in Informal Tented Settlements woont en de rest overal en nergens. Anderhalf miljoen vluchtelingen uit een land wat in oorlog is geweest met het kleine landje Libanon en wat een geschiedenis heeft van Palestijnse vluchtelingen die kwamen en nooit meer vertrokken. Nu is een derde van de feitelijke inwoners niet Libanees. Heb veel informeel opgepikt maar nog geen daadwerkelijke onderzoeksresultaten gezien rondom de thematiek van sociale cohesie in Libanon. Als er meer beschikbaar is hoor ik het graag!
Zeer informatief artikel ! Krijgen kinderen ook veel aandacht? En wat is daar het effect van? Ik denk dan aan onderwijs /speeltuig etc of moeten debpuders dat van hun pndersteuningsgeld betalen?
In onze studie kijken we naar de impact van Essential Household Items en het effect oa op kindgezondheid (specifiek of kinderen ziek zijn en hun hoogte-gewicht ration van kinderen van 6-59 maanden — een cruciale fase voor de ontwikkeling). Het RRMP programma team bepaald hoe en wanneer er geïntervenieerd gaat worden, en richt zich soms ook direct op onderwijs en gezondheidszorg voorzieningen (voornamelijk als de migranten langer blijven).
Goed om te zien dat ook wetenschappelijk onderzoek nut en noodzaak van lokale hulp aantoont. Bovendien kunnen met hetzelfde geld veel meer mensen worden geholpen. De nood is zo enorm hoog in vluchtelingenkampen dat het eigenlijk ongehoord is dat er niet veel meer geld wordt gestopt in regionale opvang ipv opvang in westerse landen waarmee veel minder mensen zijn geholpen. Ik ken iemand die in zijn vakanties VN vluchtelingenkampen bezoekt. De situatie is vaak zo schrijnend maar onderbelicht in NL. Waarom niet veel meer mensen helpen regionaal dan relatief weinig hier?
Bij rampen activeert de Chinese overheid zelfhulp. Kern van dit soort hulp is wat zij noemen: ” Clean up for Cash”. Bewoners ontvangen geld om de omgeving op te ruimen voor geld afkomstig uit Chinese fondsen. Voordelen: 1. Mensen worden geactiveerd, krijgen nieuwe contacten, doen samen iets, nemen zèlf het heft in handen, komen uit hun letargie en krijgen meer eigenwaarde; 2. Kunnen nodige dingen kopen (eten, drinken, dekens, tenten, etc) in door China bevoorrade winkeltjes; 3. En er rolt geld waardoor er weer een zekere economie opbloeit. “Clean up” (van toepassing bij na tuurrampen) kan natuurlijk voor elke andere activiteit verruild worden. Voorwaarde is dat in werkgroepen gewerkt wordt en dat die onder leiding staan van getrainde (ngo) groepsleiders. Ik heb dit héél goed zien werken.
Boeiend artikel! Heb net 4 jaar noodhulp in Libanon afgerond onder Syrische vluchtelingen waar maar 10 procent in Informal Tented Settlements woont en de rest overal en nergens. Anderhalf miljoen vluchtelingen uit een land wat in oorlog is geweest met het kleine landje Libanon en wat een geschiedenis heeft van Palestijnse vluchtelingen die kwamen en nooit meer vertrokken. Nu is een derde van de feitelijke inwoners niet Libanees. Heb veel informeel opgepikt maar nog geen daadwerkelijke onderzoeksresultaten gezien rondom de thematiek van sociale cohesie in Libanon. Als er meer beschikbaar is hoor ik het graag!
Binnen dit project hebben we daar niet naar gekeken, maar anderen binnen WUR zeker, zie oa de blog van Bam Jansen: http://www.ijurr.org/spotlight-on/the-urban-refugee-crisis-reflections-on-cities-citizenship-and-the-displaced/the-protracted-refugee-camp-and-the-consolidation-of-a-humanitarian-urbanism/
En zie ook zijn recente boek: Kakuma Refugee Camp. Humanitarian Urbanism in Kenya’s Accidental City. https://www.zedbooks.net/shop/book/kakuma-refugee-camp/
Zeer informatief artikel ! Krijgen kinderen ook veel aandacht? En wat is daar het effect van? Ik denk dan aan onderwijs /speeltuig etc of moeten debpuders dat van hun pndersteuningsgeld betalen?
In onze studie kijken we naar de impact van Essential Household Items en het effect oa op kindgezondheid (specifiek of kinderen ziek zijn en hun hoogte-gewicht ration van kinderen van 6-59 maanden — een cruciale fase voor de ontwikkeling). Het RRMP programma team bepaald hoe en wanneer er geïntervenieerd gaat worden, en richt zich soms ook direct op onderwijs en gezondheidszorg voorzieningen (voornamelijk als de migranten langer blijven).
Goed om te zien dat ook wetenschappelijk onderzoek nut en noodzaak van lokale hulp aantoont. Bovendien kunnen met hetzelfde geld veel meer mensen worden geholpen. De nood is zo enorm hoog in vluchtelingenkampen dat het eigenlijk ongehoord is dat er niet veel meer geld wordt gestopt in regionale opvang ipv opvang in westerse landen waarmee veel minder mensen zijn geholpen. Ik ken iemand die in zijn vakanties VN vluchtelingenkampen bezoekt. De situatie is vaak zo schrijnend maar onderbelicht in NL. Waarom niet veel meer mensen helpen regionaal dan relatief weinig hier?
Bij rampen activeert de Chinese overheid zelfhulp. Kern van dit soort hulp is wat zij noemen: ” Clean up for Cash”. Bewoners ontvangen geld om de omgeving op te ruimen voor geld afkomstig uit Chinese fondsen. Voordelen: 1. Mensen worden geactiveerd, krijgen nieuwe contacten, doen samen iets, nemen zèlf het heft in handen, komen uit hun letargie en krijgen meer eigenwaarde; 2. Kunnen nodige dingen kopen (eten, drinken, dekens, tenten, etc) in door China bevoorrade winkeltjes; 3. En er rolt geld waardoor er weer een zekere economie opbloeit. “Clean up” (van toepassing bij na tuurrampen) kan natuurlijk voor elke andere activiteit verruild worden. Voorwaarde is dat in werkgroepen gewerkt wordt en dat die onder leiding staan van getrainde (ngo) groepsleiders. Ik heb dit héél goed zien werken.
Dat is een héél interessant voorbeeld. Dank u wel, ik zou er graag meer over lezen.
Nice Article. Following from https://www.seku.ac.ke/
Many thanks for your interest.