Legendes en taboes

Het luisteren, geuren van het landschap benoemen, verzamelen en het tekenen van kaarten maakt gesprekken en verhalen los. Irina vertelt met de bloem in haar hand de legende van de godin en de kleine pimpernel: ‘een godin kwam uit de hemel naar de aarde, ze was blootsvoets en ze deed zichzelf pijn en ze bloedde. De wond kwam door een wilde plant met een rode bloem, de pimpernel. De godin werd boos en zei tegen de bloem: ‘vanaf nu breng jij alleen goeds aan de wereld’. Sindsdien helpt deze plant om het bloeden te stelpen’.  Zo wordt kennis over medicinaal gebruik van planten overgeleverd. Ook komen verhalen over mossoorten die ze in de oorlog gebruikten om wonden te desinfecteren.

Pimpernel, Sanguisorba                                        Bergenia, medicinale thee

Op deze manier komen we ook te weten over taboe’s in de Altai-cultuur: jagers mogen niet meer jagen dan nodig is. Je kijkt niet zomaar naar een berg, je geeft de berg respect door je aandacht erop te richten (dat geldt ook voor de bronnen en rivieren). Het is verboden ruzie te maken over hooi of land, je deelt het land. Je bouwt geen tempels omdat je dan stenen en hout uit de natuur zou moeten nemen, een berg is een tempel, een natuurlijke tempel wordt meer gerespecteerd dan een door mensen gemaakte tempel. De schoonvader mag zijn schoondochter niet aankijken en omgekeerd mag zij de schoonvader ook niet aankijken en ze mag nooit iets direct van hem aannemen. Een nuttig taboe als je bedenkt dat men hier in één ruimte leeft.