Een paar weken geleden heb ik een verhaal geschreven over Joost Mostert. In de jaren zag ik hem veranderen van een wat onzekere student in een zelfbewuste afgestudeerde. Ik vroeg ook aan Joost wat zijn ouders voor hem hebben betekend bij zijn studiekeuze en tijdens zijn studie. “mijn vader vroeg geregeld aan me: ‘Wat wil je verder met je leven?’ Dat heeft me aan het denken gezet.” Natuurlijk wou ik toen de vader van Joost ook wel eens spreken. Gelukkig vond Willem Mostert dat goed.
Op momenten dat ik twijfelde vroeg mijn vader me geregeld: ‘Wat wil je verder met je leven?’ Dat zette me wel regelmatig aan het denken.
Joost (de zoon) aan het woord:
‘Als scholier weet je toch niet helemaal waar je aan begint als je je studie kiest. Ik merkte dat ik pas op de universiteit ontdekte ik wat de opleiding Biologie precies inhield. En ik hoorde ook van mijn vrienden, mijn medestudenten, heel andere verhalen. Dat trok me eigenlijk meer. Genetica, dat wat mijn passie was, kwam eigenlijk veel meer in een andere opleiding voor: Biotechnologie. Op de middelbare school had ik daar niet echt van gehoord. Zoals zovelen had ik dus de verkeerde studie gekozen. Maar ik ontdekte ook wat ik wel wou met behulp van mijn studieadviseur. Ik ben aan de opleiding Biotechnologie begonnen. Nu ben ik afgestudeerd, ik ben Master of Science.’
Willem (de vader) aan het woord:
‘Mijn vraag aan de vader van Joost, Willem, was: ‘Hoe ging dat nou zo door de jaren heen?’ Willem begint meteen met het beschrijven van een gebeurtenis die heel bepalend was voor Joost. ‘Joost had een goede Cito test gedaan, niet uitzonderlijk maar zeker ook niet slecht. Zijn leraar adviseerde ons Joost naar het vmbo te laten gaan. Daar hebben we hem ook voor aangemeld, want zijn docent dacht dat Joost daar gelukkiger zou zijn. En het geluk van je kind is je als ouder natuurlijk heel wat waard. Wat later werden we opgebeld door het schoolhoofd, of we even langs wilden komen. We werden ontvangen door hem en een psycholoog. Waarom we Joost naar het vmbo lieten gaan, was de vraag. Dat is ons geadviseerd, was ons eenvoudige antwoord. Enfin, het eind van het liedje was dat Joost naar het atheneum ging. Dat ging in het begin geweldig.’
Meisjes en vrienden
‘Het ging goed op school tot Joost begon te puberen. In de derde is Joost blijven zitten. Ja.. hij begon de meisjes te ontdekken… en in het weekend bier drinken met zijn vrienden. Toen heb ik Joost gevraagd: Wat wil je verder met je leven? Joost deed een uitspraak die ik hem al vaker heb horen doen:… ik wil iets voor de wereld betekenen. Vanaf nu ga ik zo hard werken, want ik wil echt betekenisvol zijn, iets bijdragen aan een betere wereld.’
Dyslectisch
‘Joost is een beetje dyslectisch dus Biologie bleek niet zo’n heel goed idee. Veel boeken lezen… dat was niet zo zijn ding. Hij is toen begonnen aan Biotechnologie. Inhoudelijk konden we niet zo goed volgen wat dat betekende. Maar Joost legde uit dat er ook veel wiskunde bij kwam kijken. En daar is hij altijd ontzettend goed in geweest. Jammer dat hij een jaar verspeelde door de verkeerde studiekeuze, maar we zagen wel dat hij nu beter op zijn plek was.’
Beter en beter
‘Daarna ging het eigenlijk beter en beter. Joost praatte ons geregeld bij welke specialisaties hij ging doen. Inhoudelijk werd het steeds lastiger hem te adviseren. Maar we hebben steeds gezegd: je moet altijd iets doen waar je helemaal achter staat. Onze insteek bij zijn opvoeding is door de jaren niet echt veranderd. Wij vonden het belangrijk dat onze kinderen gelukkige, uitgebalanceerde mensen werden. Wat wij als ouders wilden, was niet zo belangrijk. ‘Wat wil je verder met je leven?’ was de vraag die we Joost bleven stellen.’
Je weg zoeken binnen een studie… al doende leer je, Joost Mostert
Wat wil je verder met je leven?
‘Joost is nu aan het solliciteren. Hij is geloof ik wel kieskeurig, maar daar heeft hij wel gelijk in. Eigenlijk dacht ik dat hij in Boston zou blijven, waar hij zijn stage heeft gedaan. Maar dat doet hij dus blijkbaar toch niet. Ik zie wel waar hij thuis mee aankomt. Joost is iemand die, nu hij volwassen is, goed weet waar hij gelukkig van wordt. Ik ben ervan overtuigd dat hij dat ook vindt.’
Willem Mostert
Willem en Joost Mostert
Goede vraag: Wat wil je verder met je leven…
Ik vind het een goede vraag van deze vader aan zijn zoon. Hij zet zijn kind aan tot denken. Als Joost nog een kind van 12 is neemt de vader de verantwoordelijkheid voor zijn kind, hij laat hem naar het atheneum gaan op advies van het schoolhoofd…
Maar al in de puberteit wijst Willem zijn zoon op de verantwoordelijkheid die hij zelf draagt voor zijn eigen leven. In dit verhaal merk je dat Willem het volhoudt de cruciale vraag te blijven stellen: ‘wat wil je verder met je leven’... Willem beseft ook dat hij minder en minder in staat is inhoudelijke beslssingen te nemen met betrekking tot het studieverloop van Joost.
Dat hoeft ook niet. Joost heeft, doordat hij leerde verantwoordelijkheid te dragen, zelf de regie in handen genomen. Inhoudelijke hulp zocht en vond hij op de universiteit. Maar de betrokkenheid van vader Willem bij zijn zoon is onverminderd groot. Ook nu Joost afgestudeerd is en zijn weg vindt als afgestudeerde.
Lees ook het verhaal van Joost zelf: ‘al doende leer je tijdens je studie wat het beste bij je past’
of luister naar: Van ouderverantwoordelijkheid naar ouderbetrokkenheid, interview op Radio 5 of kijk naar het filmpje van 2 studenten die met hun ouders terugblikken op hun studiekeuze.