Autobanden van rubber uit paardenbloemen, kleding uit restproducten van melk, glutenvrij bier, plastic dat afbreekbaar is – wie wordt er niet door optimisme overvallen bij de vele toepassingen die de bio-economie ons biedt. Het feestje in mijn hoofd werd echter al snel verstoord door een gesprek met een gerenommeerde technoloog. ”Biobased economy? Een doodlopende weg, helemaal niet duurzaam.”
Het economisch model zoals we dat kennen, nadert zijn einde. Doordat we steeds weer nieuwe grondstoffen gebruiken, lopen we tegen grenzen aan. Ik deel de analyse van Bas Ruter, directeur Duurzaamheid van de Rabobank. Hij stelt dat onze economie een circulaire economie moet worden. Daarin worden bestaande materialen maximaal hergebruikt…
Aan toepassingen van biomassa voor verwerking in gezondheids- en lifestyleproducten wordt de hoogste waarde toegekend. Voeding voor mens en dier staan een tree lager in de piramide, gevolgd door de productie van chemicaliën uit. De laagste tree wordt gevormd door het gebruik van biomassa voor energieopwekking: verbranding. Zie ook het…
In die economie staan niet langer fossiele grondstoffen maar biomassa aan de basis van producten, chemicaliën en brandstoffen. Maar wat is biomassa nu precies? Waarin verschilt biomassa van fossiele grondstoffen als aardolie, kolen en aardgas? En wat is de potentie van biomassa precies?