Vorige week schreef Ally Smid in Trouw een interessant artikel over ouderlijke bemoeienis. Ik mocht daar een bijdrage aan leveren. Voor Bert Kranenbarg aan leiding voor een interview met mij op Radio vijf. Hierover heb ik een artikel geschreven voor dit blog. (Stop pamperen volwassen kind). Er zijn verschillende reacties binnen gekomen. Daar reageer ik op in dit artikel.
Moeder en zoon praten op een open dag met een student
Ouderlijke bemoeienis, reacties op het artikel in Trouw
Ouders als vrienden
‘Ouders als vrienden’ is de titel van de eerste reactie. Deze ouders kiezen er nadrukkelijk voor om geen vrienden te zijn met hun volwassenen kinderen. Ze beschrijven een aanpak war ik verder niet op inga, maar de titel triggerde me wel. Ik denk inderdaad dat je als ouders er niet naar moet streven vrienden te zijn. Dat ben je niet. je hebt een band die uniek is, namelijk die tussen ouder en kind. tegelijkertijd is dit misschien wel heel lastig. je bent immers altijd elkaars kind/ouder, zolang je leeft. je bent tot elkaar ‘veroordeeld’. Des te belangrijker van twee kanten in deze relatie te investeren, ook als het gaat om studiekeuze en studeren. Ouders, kies de rol van coach, begeleid het proces maar bemoei je niet met de keuzes die het volwassen kind moet maken. Volwassen kind: je ouder kent je, luister daarnaar, maar neem je eigen beslssing.
Ouders als vrienden? Nee, dat is denk ik niet de weg. Wederzijdse betrokkenheid, liefdevolle coaching, zorg voor elkaar in vrijheid… dat zijn de termen waar ik meer in geloof.
Nepstudent, de rol van ouders
In dit stukje schrijft een moeder dat een student deed alsof hij studeerde maar feitelijk niets deed. Dit kom ik wel vaker tegen. De conclusie van deze moeder: Toezicht van volwassenen op een 18 jarige student is niet overbodig. Dat ben ik eens met deze moeder. ik zou alleen het woord ‘toezicht’ niet gebruiken. probeer als ouder goed contact te hoden met je volwassen kind. Realiseer je dat je niet meer de verantwoordelijkheid kunt dragen voor zijn handelen, maar voel je betrokken. Gaat er iets niet goed op de hogeschool of universiteit: stimuleer uw kind hulp te zoeken. Daar zijn de studieloopbaanbegeleider, de studieadviseur of de studentendecaan voor.
Nepstudent, de rol van de hogeschool of universiteit
Heeft de hogeschool of universiteit ook een taak? Ja, ik denk het wel. Maar de begeleiding van studenten is niet overal even goed. Ik adviseer ouders van studiekiezers altijd naar de Nationale Studentenenquête te kijken. Aan 700.000 studenten wordt gevraagd wat zij vinden van hun opleiding. Daarin beoordelen ze ook de begeleiding die ze krijgen. Kijk hier vooral naar. Via bovenstaande link kunt u vinden waar deze gegevens te vinden zijn. Ik heb deze uitkomsten van de Nationale Studentenenquête besproken met mijn kinderen toen ze studiekiezer waren. Ik heb ze de feiten en cijfers rondom hun gekozen opleiding laten zien. Wat vonden ouderejaars van de begeleiding? Hoe groot of klein was de uitval? Hoe tevreden waren de studenten over de facoliteiten?Overigens hebben ze zich daar niets van aangetrokken. Ze hebben hun eigen keuzes gemaakt. Maar als ouder heb ik ze wel feiten en cijfers meegegeven.
Ik vind dit soort zaken bespreken met je kinderen een zinvolle invulling van ouderlijke bemoeienis. Je wijst je kind de weg, maar laat de beslssing aan hem over.
Ouderavond in de supermarkt
Een moeder vertelt in Trouw over een ouderavond die ze hadden in de supermarkt waar haar kind werkt. Wat een leuk idee. De ouders krijgen inzicht in hoe het dagelijkse werk er in de supermarkt uitziet, maar er wordt verder niets gezegd over verzuim of te laat komen. Het ging puur om informeren.
Die insteek vind ik ook zinvol bij hogescholen en universiteiten. Ik vind het zinvol als hogescholen en universiteiten ouders informeren over de gang van zaken, maar deze instellingen gaan niet in op persoonlijke problemen die in de privacysfeer van de student liggen. Dat is ook de achterliggende gedachte van dit blog
Ook middelbare scholen organiseren ouderavonden over studiekeuze en studeren. vaak mag ik daar gastspreker zijn. Ouderorganisaties en decanen organiseren deze avonden.
Het komt goed
In deze reactie beschrijven ouders hoe het toch goed is gekomen met hun kind, na jaren ploeteren en zoeken. Ook dat herken ik. Met de meeste jonge mensen komt het uiteindelijk toch goed, ook als ze niet gaan studeren of geen diploma halen. Geen diploma maakt het allemaal wel wat lastiger… maar het komt (bijna) altijd goed, ook al kan dat jaren duren. Het lijkt alsof iedereen die een havo of vwo diploma heeft gaat studeren, maar dat is echt niet zo. 9% van de studentn kiest voor werken na havo of vwo.
Ook deze jjongeren vinden hun weg meestal wel. Vaak zie je dat ze na jaren toch weer een opleiding gaan volgen, soms in combinatie met werken. Associate Degree is zo’n opleiding. het is een tweejarige hbo opleiding die je naast je werk kunt volgen. Er zijn steeds meer Associate Degree opleidingen.
9% van de jongeren kiest voor werken na havo of vwo, 10% voor een tussenjaar
Ik doe het graag
Ik zorg graag voor mijn kinderen, zegt deze moeder. Zij vertelt ook dat zij die zorg in haar jeugd niet heeft gekregen. Triest. Kinderen, ook volwassen kinderen hebben zorg nodig. Ik vind betrokkenheid van ouders bij kinderen heel belangrijk. En betrokkenheid van kinderen bij hun ouders ook.
Maar dat is niet ‘pamperen’. Met ‘pamperen’ bedoel ik de verantwoordelijkheid overnemen, dat moet je als ouder voorkomen. Iemand die een hbo op wo opleiding volgt zal na afstuderen een verantwoordelijke functie uitoefenen. Hij zal verantwoordelijkheid krijgen voor geldzaken, voor mensen, voor het plannen van projecten. Dat moet je leren. ben je altijd aan het handje van je ouders meegenomen, dan leer je dat niet. Het hoger onderwijs is ook een leerschool in deze zaken, niet alleen in theoretische kennis. Verantwoordelijkheid dragen moet je leren. Tijdens de studententijd kan dat zonder meteen afgestraft te worden als er eens iets niet meteen goed gaat. Ouderlijke bemoeienis is prima, maar houd als ouder wel wat afstand als het kind volwassen is.
Onvolwassen
De laatste reactie in Trouw gaat over een ouder die zich inhoudelijk met de stage van zijn dochter bemoeide. Dat liep dan ook niet goed af. Ouderlijke bemoeienis is prima, en soms ook nodig, maar de inhoud van de studie en studiekeuze is een zaak van het kind. bemoei je niet met de manier waarop je kind de studie of de stage inkleedt. je kunt advies geven, maar daar moet het bij stoppen. Laat het kind zelf de inhoud van de opleiding ontdekken en vormgeven. Ben als ouder ‘slechts’ betrokken wegwijzer.
Interview van ouderverantwoordelijkheid naar ouderbetrokkenheid
In het interview van ouderverantwoordelijkheid naar ouderbetrokkenheid, op Radio 5 ga ik in op het artikel van Ally Smid. Er zijn ook vragen gesteld door ouders over ouderlijke bemoeienis. Veel vragen gingen over ‘privacy’. Hogescholen en universiteiten mogen geen contact hebben met ouders van studenten, tenzij de student zelf dat nadrukkelijk verzoekt. Daarom krijgen ouders geen bericht als er problemen zijn met het Bindend studieadvies, er komen geen rapporten thuis en studieadviseurs en studentendecanen hebben in eerste instantie alleen contact met de student. Dit is zo bij wet geregeld.
Waarom alleen over hbo en wo?
Een goede vraag. Waarom gaat de discussie alleen over het hoger onderwijs. Ik denk dat het mbo ook zeker een blog als dit verdient. Maar ik kan helaas geen artikelen schrijven over het (v)mbo. Ik heb daar niet zo lang lesgegegeven. Ik heb leservaring op havo/vwo en hbo/wo, maar helaas niet op het (v)mbo. Is er een lesgever of instelling die een vergelijkbaar blog voor ouders met een kind op (v)mbo heeft kan schrijven? Deze doelgroep verdient dat zeker…
Meer weten?
Wilt u het artikel van Ally Smid of de reacties van ouders daarop ontvangen? Ik stuur u graag een pdf.
Komt u zelf een interessant artikel tegen over ouderlijke bemoeienis of over studeren of studiekeuze? Ik ontvang het graag en reageer erop in dit blog.
Tip: kijk naar het filmpje van 2 studenten die met hun ouders terugblikken op hun studiekeuze.