Vlees eten is iets alledaags voor veel Nederlandse consumenten. Dat is nog niet zolang. Sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw is het gewoner geworden om meer en vaker vlees te eten. Vanaf die tijd heeft de vleesconsumptie van de gemiddelde Nederlander zich verdubbeld tot boven de 40 kilo. De geconsumeerde hoeveelheid is tussen 1990 en 2010 nooit onder die 40 kilo gekomen. Maar na 2010 is een verandering te zien: er is sprake van een licht dalende trend in de vleesconsumptie en de grens van 40 kilo wordt doorbroken. Mondjesmaat eten we minder vlees. Elk jaar een pond vlees per persoon per jaar minder, om in 2015 uit te komen op 37,7 kilo. In vergelijking met tien jaar geleden, een daling van zes procent.
Over een jaar of 30 is de wereldbevolking gegroeid tot 9 miljard mensen. Betere landbouwmethoden worden gezien als dé oplossing om al die monden straks te kunnen voeden. Die visie is te eenzijdig. Laten we nu eindelijk ook eens beginnen om de grondstoffen die we hebben ook beter te benutten.
Twee decennia geleden was de supermarkt een plek waar men eten kon kopen. De keuze bestond meestal uit een discounter of een ‘gewone’ supermarkt in een wat grotere stad. Bij de discounter kon men goedkoop halen wat er nodig was. Bij de supermarkt kon dat ook, maar wel iets prijziger, en in twee, drie of vier verschillende varianten, afhankelijk van de formule.
De nieuwe Schijf van Vijf is door het Voedingscentrum gelanceerd. Deze is gebaseerd op de Richtlijnen goede voeding die de Gezondheidsraad november vorig jaar presenteerde. De hernieuwde Schijf heeft een fris en eigentijds beeldmerk gekregen dat het oude uit 2004 vervangt. De Schijf vertaalt het werk van de Gezondheidsraad naar het voedingspatroon van consumenten in de dagelijkse praktijk.
De Autoriteit Consument en Markt (ACM) heeft verkennend onderzoek gedaan naar de rol en werking van keurmerken voor consumenten. De conclusie van ACM over keurmerken (januari 2016) is dat consumenten moeite hebben om de waarde en betekenis van keurmerken te bepalen. Keurmerken zijn onduidelijk en ongeloofwaardig voor veel consumenten, aldus ACM. Op basis van het door GfK uitgevoerde consumentenonderzoek wordt als verklaring hiervoor gewezen naar de wildgroei van keurmerken. Er bestaat een teveel aan keurmerken waardoor ze aan onderscheidend vermogen en betrouwbaarheid inboeten. Dit heeft weer afnemende interesse en dalend vertrouwen tot gevolg – niet alleen van consumenten, maar ook van producenten. De oproep van de ACM om deze teloorgang te stuiten, voert terug naar de basis.
Hoe eerder de mondiale temperatuurstijging het hoogtepunt heeft bereikt en hoe lager die oploopt, hoe beter het is. Peak heat, heet dit in het jargon. Dat we peak heat nog niet hebben bereikt en dat de thermostaat van planeet aarde nog steeds omhoog gaat, zijn de grote zorgpunten die tijdens de Parijse klimaatconferentie op tafel lagen.
De kabinetsreactie op het WRR-advies Naar een voedselbeleid heeft een jaar op zich laten wachten. Opvallend aan de reactie van de rijksoverheid is dat deze een soortgelijk karakter heeft als het WRR-advies: het gaat om een mooie uiteenzetting van actuele issues in het voedseldomein die op zichzelf weinig nieuws bevat maar daarmee niet achterhaald is. Zoals het WRR-advies vooral vraagstukken aansnijdt die bekend zijn, zo bestaat de kabinetsreactie voor een groot deel ook uit een opsomming van zaken die lopen op ingeslagen beleidspaden (allianties, Green Deals, faciliteren en toejuichen van keteninitiatieven, voorlichting via Voedingscentrum, e.d.).
