Hobbels tijdens de studie waren er genoeg

‘Hobbels tijdens de studie waren er genoeg’, zegt Eveline van den Brink. Ze is nu bijna afgestudeerd Levensmiddelentechnoloog. Eveline is een van de studenten die op ouderavonden over studiekeuze graag haar verhaal over studiekeuze en studeren deelde. Nu ze bijna klaar is met de studie stopt ze daarmee. Daarom doet ze nu voor de laatste keer haar verhaal aan ouders van (aanstaande) studenten.

Ouderavonden op middelbare scholen

De afgelopen jaren is Eveline regelmatig mee geweest naar ouderavonden op middelbare scholen. Op uitnodiging van de decaan delen studenten, en ik als oudervoorlichter, ervaringen met studiekeuze en studeren. Eveline praatte altijd heel open over haar studiekeuzetraject en haar studie. ‘Ouders tonen altijd veel interesse’, zegt Eveline.‘Vooral als we even napraatten kwamen er veel vragen. Ook vond ik het altijd heel leuk als er scholieren meekwamen. Ik merkte wel dat ze van mij als studente vaak meer aannamen dan van oudere mensen. Met ouders praatte ik regelmatig over de hobbels tijdens de studie. Ouders willen heel graag dat alles soepel verloopt met hun studerende kind. Maar dat is toch vaak niet zo. Wat doe je dan als ouder?’. Eveline kijkt zo vlak voor haar afstuderen terug op haar studieloopbaan en de rol van haar ouders daarbij.

Introductie

‘Ik kwam de dag voor de introductie terug van vakantie. Ik voelde me moe. Misschien nog van de vakantiereis, dacht ik. Maar ik was echt doodmoe, ook twee weken later nog. Ik liet bloedonderzoek doen, en wat bleek… Ik had de ziekte van Pfeiffer. Dat was een tegenvaller zo aan het begin van mijn studie. Ik was net op kamers. Bij een studentenvereniging gaan leek me super, maar kon niet zo actief zijn als ik eigenlijk wilde. Ik wou hard aan de slag met mijn studie… En dat ging allemaal niet. Wat een tegenvaller was dat!’

Studieadviseur, studentendecaan, studentenarts

‘Mijn studieadviseur pikte al heel snel op dat ik ziek was en via haar ben ik toen bij de studentendecaan en de studentenarts terecht gekomen. Samen maakten we een plan hoe ik het wat rustiger aan kon doen. In die tijd bestond het Bindend Studieadvies nog niet. Sinds een paar jaar moeten studenten een bepaald minimum aan studiepunten halen. Lukt dat niet door ziekte, dan kan een eerstejaars student bij de studentendecaan een regeling aanvragen. Maar ik heb vanuit mezelf een regeling en een plan aangevraagd.
Dat plan dat ik met mijn studentendecaan en studentenarts uitwerkte pakte prima uit. Zo’n beetje in het voorjaar was ik weer redelijk opgeknapt. Ik had lang niet alle studiepunten gehaald. Maar in de zomervakantie waren er herkansingen en toen haalde ik in totaal toch nog 45 van de 60 studiepunten. Maar als je het hebt over ‘hobbels tijdens de studie’… dit was wel een flinke hobbel’.

Ritme

‘Het heeft me geholpen dat ik toch een redelijk ritme in mijn leven kon houden. Ik probeerde zoveel mogelijk energie in mijn studie te stoppen. Ik ging overdag naar de uni en ’s avonds altijd op dezelfde tijd naar bed, O ja, ik ging ook wel naar feesten, maar dan merkte ik ook wel dat ik uit mijn ritme was. Dat ik echt weer bij moest komen. Maar zo langzamerhand kon ik toch weer wat actiever worden en ook meedoen aan het studentenleven’.

Studentenleven

‘Gelukkig kon ik wat actiever worden binnen mijn studentenvereniging. Ik ging ook in een commissie zitten, een commissie die culturele activiteiten organiseert voor de leden van de vereniging. We hebben bijvoorbeeld rond 5 mei een lezing georganiseerd die door een veteraan is gegeven. Zo’n activiteit organiseerden we 1x per maand. Super leuk en ook interessant om te doen. En ik genoot van de feesten, het plezier maken, het contact opbouwen met mijn huisgenoten.. kortom ik genoot van het studentenleven’.

Nog meer hobbels tijdens de studie

‘Het ging echt super tot ik tijdens mijn tweede studiejaar uitgleed en op mijn hoofd viel. Hersenschudding. En dat vlak voor een tentamenweek. Ik had zoveel hoofdpijn dat ik echt helemaal niets kon doen. Ik moest twee weken plat. Daarna had ik twee weken een verplicht practicum. Dat ging echt helemaal niet. Weer zocht ik contact met de studentenarts en de studentendecaan. En weer maakten we een plan.
Toch twijfelde ik niet echt aan mijn studiekeuze. Ondanks de hobbels tijdens de studie haalde ik toch 60 studiepunten. Een deel van de studiepunten die ik in mijn eerste jaar had gemist en flink wat studiepunten van mijn tweede jaar’.

Echt gemotiveerd

‘Ik ben echt heel erg blij met mijn studiekeuze. Voor deze studie was ik echt gemotiveerd. Dat hielp mij er wel doorheen. Ik ben altijd mijn best blijven doen. En uiteindelijk heb ik mijn bachelor toch in drie jaar afgerond. In mijn derde jaar heb ik alle studiepunten die ik nog miste uit de twee eerste jaren ingehaald. En ook mijn masterkeuze was snel gemaakt. Mijn master loopt ook goed’. 

 

Mijn ouders

‘Ik had al eerder hersenschudding gehad, op de middelbare school. Mijn ouders hadden zo iets van : daar heb je haar weer… Maar ze zeiden ook dat ik echt moest luisteren naar mijn lichaam, de tijd moest nemen. Ze zagen ook wel dat ik ondertussen goed voor mezelf kan zorgen. Na mijn hersenschudding had ik toch vier weken verzorging nodig. Maar ik hoefde niet naar mijn ouders toe. Mijn huisgenoten deden de boodschappen voor me, kwamen ’s middags thee drinken of namen me mee voor een korte wandeling. Zo kon ik wel in de ‘studiesfeer’blijven. Ik hield contact met mijn medestudenten en het opnieuw oppakken van de studie ging veel makkelijker dan ik dacht. Ik vond het fijn dat mijn ouders me zo vertrouwden dat ik gewoon in ‘mijn eigen leven’ kon blijven’.

Afsluiten van mijn studententijd

Nu ga ik nog stage lopen, bij Pepsico. Dan zit mijn studententijd er op. Dat is wel raar. Het is allemaal wel heel snel gegaan. Soms denk ik wel eens… had ik toch vier jaar over mijn driejarige bacheloropleiding moeten doen? Hobbels tijdens de studie waren er genoeg om dat te verantwoorden. Maar het ging eigenlijk allemaal heel soepel, ook door alle hulp die ik heb gekregen.

Nieuw: Facebookgroep voor ouders van studiekiezers en studenten