20 januari 2020 | Categorie: Resilience of the richest reefs

Eerste duik in Raja Ampat, Sorido

Door Erik Meesters

Ik werk al sinds 1987 aan koraalriffen, wat betekent dat ik ...

Eindelijk na drie warme dagen in Waisai waar we gepraat hebben met de lokale autoriteiten, zijn we aan boord gegaan van de Temukira: een klein houten schip dat we ingehuurd hebben voor onze expeditie. Het was heerlijk om op het water te zitten en na een paar dagen met regen was het nu lekker zonnig.

Blogauteurs: Erik Meesters en Ricardo Tapilatu (Director of the research Center for Pacific Marine Resources, and Professor Faculty Fisheries and Marine Sciences)

Eerst zijn we naar Cape Kri gevaren, waar we voor anker zijn gegaan. De eigenaar van Papua Diving, een duikresort, had ons uitgenodigd om een kijkje te nemen bij zijn resort, waar klaarblijkelijk grote veranderingen aan de gang waren. Ons duikteam bestaat uit vijf duikers die de bodem fotograferen en de vissen in kaart brengen langs transectlijnen op verschillende dieptes. Wat bleek: we doken in een ‘blue hole’, een zinkgat in zee, midden in het rif! Voordat we het zinkgat in doken stroomde het hard, maar in het zinkgat was het heel rustig.

Eerste duik in Raja Ampat

Het zinkgat bij Papua Diving (foto van Iqbal Alaik).

Eerste duik in Raja Ampat
Duiker fotografeert transectlijn.

Populaire duikplek

Papua Diving is vlakbij een van de meest bezochte duikplekken in Raja Ampat, ‘Cape Kri’. Dat bleek al snel, want binnen een half uur waren we omgeven door zes liveaboards, een soort kleine cruisebootjes waar vanaf gedoken kan worden. Het aantal duikers per boot varieert tussen de 15 en 25. Het is niet raar om te bedenken dat 150 duikers tegelijk op een plek misschien iets te veel is voor een duurzame exploitatie van een duikplek.

Eerste duik in Raja Ampat

Onze live-aboard omgeven door vier andere liveaboards.

Dikke algenmatten

Het bleek dat het zinkgat werd gedomineerd door een soort algen, Padina genaamd. Dikke matten van deze alg bedekken de wanden van het zinkgat. Enkele jaren geleden zagen we bijna geen algen, terwijl ze nu overal bleken te staan. Wat kan deze verandering veroorzaakt hebben? ‘s Nachts op onze boot werd door het team gediscussieerd over mogelijke oorzaken.

Algen profiteren vaak van extra voedingstoffen bijvoorbeeld uit rioolwater. We kwamen er ook achter dat veel van de liveaboards geen opslagtanks hebben voor hun afvalwater. Aangezien de duikboten vlak bij het zinkgat ankeren, is het misschien ook mogelijk dat afvalwater in het gat terechtkomt. Omdat het in het zinkgat zo rustig is wat betreft golven en stroming, zal alles wat erin terechtkomt niet zo makkelijker weer uitgespoeld worden, terwijl buiten het zinkgat de stroming juist heel sterk is, zoals op zoveel andere plekken in Raja Ampat. Of zoals de eigenaar van het resort zei: ‘op sommige duikplekken kregen onze gasten letterlijk poep op hun hoofd’.

De algen kunnen echter ook het resultaat zijn van het lekken of overlopen van de inhoud van een septic tank, omdat de bodem overall in Raja Ampat bestaat uit poreuze kalk. Een andere mogelijke oorzaak is het afstromen van zand en organisch materiaal van land richting zee, iets wat vaak gebeurt bij het bouwrijp maken van grond of bij slecht landbeheer. Dit kan ook leiden tot een bloei van algen en cyanobacteriën.

In de toekomst hopen we de precieze oorzaak van deze algenmatten te achterhalen, zodat er iets aan gedaan kan worden en de koralen weer terug komen en het gebied attractief blijft voor duikers.

Door Erik Meesters

Ik werk al sinds 1987 aan koraalriffen, wat betekent dat ik de riffen enorm heb zien veranderen. Waar het water ooit zo helder was dat je het niet kon zien, zijn nu altijd zwevende deeltjes aanwezig die de hoeveelheid licht beperken die de koralen op de bodem bereikt. Ik begon mijn professionele carrière op Curaçao en Bonaire, maar heb ook gewerkt in Indonesië, Hawaii, Tahiti en de Malediven. Mijn grootste interesse gaat uit naar de gezondheid en het herstel van koraalriffen en tegenwoordig werk ik voornamelijk op de riffen van de eilanden van Caribisch Nederland en op de Saba Bank, het grootste beschermde natuurgebied van Nederland. Momenteel werk ik aan koraalrestauratie (www.rescq.eu), cyanobacteriën op koraalriffen en grootschalige beoordelingen. De bedreigingen waarmee riffen worden geconfronteerd zijn overal gelijk, maar de lokale druk kan van plaats tot plaats verschillen. Waar chronische druk zoals vervuiling, eutrofiëring en overbevissing vaak leiden tot een geleidelijke afname van de gezondheid van koralen, worden we nu geconfronteerd met ongekende afname van kwaliteit en gezondheid van koraalriffen door de gevolgen van klimaatverandering. Het terugkeerpercentage van orkanen en stormen lijkt toe te nemen en perioden van extreem warm zeewater veroorzaken enorme bleking, veroorzaken ravage en veranderen bloeiende riffen 's nachts in kerkhoven. Mijn onderzoeksgroep bij Wageningen Marine Research (WMR) bestudeert in samenwerking met het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) de langetermijnontwikkeling van de riffen van Bonaire en Curaçao sinds 1973 en heeft momenteel de langste tijdreeks met gegevens van een modern rif in de wereld. Het werk van onze onderzoeksgroep heeft onlangs internationale erkenning gekregen door een van onze publicaties te belonen met de 'Best Paper Award 2017' van de redactie van het tijdschrift Coral Reefs. De vraag die vaak wordt gesteld, is niet of koraalriffen zullen overleven, maar zou moeten zijn of de mensheid zal overleven. Gezonde koraalriffen behoren tot de meest verbazingwekkende plaatsen ter wereld. Ze zullen overleven met of zonder mensheid (koralen zijn al 240 miljoen jaar op aarde, terwijl we hier slechts een magere 200 duizend jaar zijn), maar het is aan ons om te beslissen of we er zullen zijn om het te zien. Als we onze impact op onze omgeving niet verminderen, is het onwaarschijnlijk dat we zo oud worden als koralen (nog eens 239,8 miljoen jaar erbij!).

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.