Ik werk al sinds 1987 aan koraalriffen, wat betekent dat ik de riffen enorm heb zien veranderen. Waar het water ooit zo helder was dat je het niet kon zien, zijn nu altijd zwevende deeltjes aanwezig die de hoeveelheid licht beperken die de koralen op de bodem bereikt. Ik begon mijn professionele carrière op Curaçao en Bonaire, maar heb ook gewerkt in Indonesië, Hawaii, Tahiti en de Malediven. Mijn grootste interesse gaat uit naar de gezondheid en het herstel van koraalriffen en tegenwoordig werk ik voornamelijk op de riffen van de eilanden van Caribisch Nederland en op de Saba Bank, het grootste beschermde natuurgebied van Nederland. Momenteel werk ik aan koraalrestauratie (www.rescq.eu), cyanobacteriën op koraalriffen en grootschalige beoordelingen. De bedreigingen waarmee riffen worden geconfronteerd zijn overal gelijk, maar de lokale druk kan van plaats tot plaats verschillen. Waar chronische druk zoals vervuiling, eutrofiëring en overbevissing vaak leiden tot een geleidelijke afname van de gezondheid van koralen, worden we nu geconfronteerd met ongekende afname van kwaliteit en gezondheid van koraalriffen door de gevolgen van klimaatverandering. Het terugkeerpercentage van orkanen en stormen lijkt toe te nemen en perioden van extreem warm zeewater veroorzaken enorme bleking, veroorzaken ravage en veranderen bloeiende riffen 's nachts in kerkhoven. Mijn onderzoeksgroep bij Wageningen Marine Research (WMR) bestudeert in samenwerking met het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) de langetermijnontwikkeling van de riffen van Bonaire en Curaçao sinds 1973 en heeft momenteel de langste tijdreeks met gegevens van een modern rif in de wereld. Het werk van onze onderzoeksgroep heeft onlangs internationale erkenning gekregen door een van onze publicaties te belonen met de 'Best Paper Award 2017' van de redactie van het tijdschrift Coral Reefs. De vraag die vaak wordt gesteld, is niet of koraalriffen zullen overleven, maar zou moeten zijn of de mensheid zal overleven. Gezonde koraalriffen behoren tot de meest verbazingwekkende plaatsen ter wereld. Ze zullen overleven met of zonder mensheid (koralen zijn al 240 miljoen jaar op aarde, terwijl we hier slechts een magere 200 duizend jaar zijn), maar het is aan ons om te beslissen of we er zullen zijn om het te zien. Als we onze impact op onze omgeving niet verminderen, is het onwaarschijnlijk dat we zo oud worden als koralen (nog eens 239,8 miljoen jaar erbij!).
Het onderzoeksteam (foto Erik Meesters)
Dag 6. Terug op Sint Maarten
Vrijdag 23 november. We zijn terug op Sint Maarten. Het was een geweldige expeditie, een geweldige groep mensen en een fantastische bemanning aan boord van de Caribbean Explorer II. Sarah, Brett en Kirsten, de duikers van de Explorer vergezelden de teams bij elke duik en zorgden ervoor dat we allemaal weer veilig aan boord kwamen. Ze voelen zich net zoveel expeditielid als alle anderen en ik ben dankbaar voor al hun hulp.
We hebben elke geplande locatie kunnen onderzoeken, ondanks het feit dat de omstandigheden op de Bank zwaar waren (kijk maar naar enkele van de video’s waar we proberen terug aan boord te komen!).
Gezonde riffen
Haai op de achtergrond tussen de zachte koralen op de Saba Bank (foto Oscar Bos)
We bezochten twaalf verschillende locaties op de bank en elk team deed zijn eigen onderzoek. Weer terug in Nederland gaan we de verzamelde gegevens analyseren en onze rapporten schrijven. Op dit moment is er weinig dat al kan worden geconcludeerd, behalve dat de Saba Bank een verbazingwekkend gezonde plaats is. Op vrijwel elke locatie observeerden we grote tandbaarzen en haaien, dieren die meestal afwezig zijn op de meeste eilanden in het Caribisch gebied. De riffen zien er gezond uit en koralen groeien en krijgen langzaam weer dekking. Bescherming en voortdurende monitoring helpen het grootste en meest diverse natuurpark van Nederland te beschermen.
Bedankt allemaal voor het volgen van de Saba Bank-expeditie 2018!
Queen trekkersvis (foto: Jean Philippe Mareshal)
Zijdehaai bij de opstijging, verscholen achter de bubbels (foto Oscar Bos)
Ik werk al sinds 1987 aan koraalriffen, wat betekent dat ik de riffen enorm heb zien veranderen. Waar het water ooit zo helder was dat je het niet kon zien, zijn nu altijd zwevende deeltjes aanwezig die de hoeveelheid licht beperken die de koralen op de bodem bereikt. Ik begon mijn professionele carrière op Curaçao en Bonaire, maar heb ook gewerkt in Indonesië, Hawaii, Tahiti en de Malediven. Mijn grootste interesse gaat uit naar de gezondheid en het herstel van koraalriffen en tegenwoordig werk ik voornamelijk op de riffen van de eilanden van Caribisch Nederland en op de Saba Bank, het grootste beschermde natuurgebied van Nederland. Momenteel werk ik aan koraalrestauratie (www.rescq.eu), cyanobacteriën op koraalriffen en grootschalige beoordelingen. De bedreigingen waarmee riffen worden geconfronteerd zijn overal gelijk, maar de lokale druk kan van plaats tot plaats verschillen. Waar chronische druk zoals vervuiling, eutrofiëring en overbevissing vaak leiden tot een geleidelijke afname van de gezondheid van koralen, worden we nu geconfronteerd met ongekende afname van kwaliteit en gezondheid van koraalriffen door de gevolgen van klimaatverandering. Het terugkeerpercentage van orkanen en stormen lijkt toe te nemen en perioden van extreem warm zeewater veroorzaken enorme bleking, veroorzaken ravage en veranderen bloeiende riffen 's nachts in kerkhoven. Mijn onderzoeksgroep bij Wageningen Marine Research (WMR) bestudeert in samenwerking met het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) de langetermijnontwikkeling van de riffen van Bonaire en Curaçao sinds 1973 en heeft momenteel de langste tijdreeks met gegevens van een modern rif in de wereld. Het werk van onze onderzoeksgroep heeft onlangs internationale erkenning gekregen door een van onze publicaties te belonen met de 'Best Paper Award 2017' van de redactie van het tijdschrift Coral Reefs. De vraag die vaak wordt gesteld, is niet of koraalriffen zullen overleven, maar zou moeten zijn of de mensheid zal overleven. Gezonde koraalriffen behoren tot de meest verbazingwekkende plaatsen ter wereld. Ze zullen overleven met of zonder mensheid (koralen zijn al 240 miljoen jaar op aarde, terwijl we hier slechts een magere 200 duizend jaar zijn), maar het is aan ons om te beslissen of we er zullen zijn om het te zien. Als we onze impact op onze omgeving niet verminderen, is het onwaarschijnlijk dat we zo oud worden als koralen (nog eens 239,8 miljoen jaar erbij!).
