Diep en ondiep Spitsbergen sediment verzamelen
– Door: Tinka Murk –
Tijdens de twee boottochten hadden we de kans om met een Van Veen happer een aantal diepe (300 m) en ondiepe (30 m) sedimentmonsters te verzamelen. De grote happer gaat geopend naar beneden, klapt dicht zodra deze op de bodem stuit, en wordt dan gesloten naar boven gehaald. Met een lepel wordt dan via luikjes de bovenste laag verzameld omdat daar het meeste leven in voorkomt. We waren vooral geïnteresseerd in foraminiferen, eencellige diertjes met een kalkskeletje die er vaak uitzien als een mini-slakje. Door hun uitwendige skeletje kunnen deze microscopisch kleine diertjes fossiliseren.
In de Golf van Mexico zijn na de Deep Water Horizon blow out sedimentkernen verzameld en daarin onder andere de foraminiferen onderzocht om een beeld te krijgen van recente en veel vroegere omstandigheden in zee. Wageningen UR voert experimenteel onderzoek uit bij IMARES in Den Helder naar de gevolgen voor bodemleven van het bedekken van de zeebodem met een smurrie laag van olie, zee sneeuw en klei, zoals in de golf van Mexico na de blow-out. Daarbij bestuderen we voor het eerst ook de gevolgen voor foraminiferen.
Het opgelepelde sediment wordt op de boot gezeefd en alleen alles dat kleiner is dan een halve millimeter, oftewel 500 micrometer (µm), gaat mee naar het laboratorium. De kapitein van het schip en de onderzoeksassistent vinden het moeilijk te geloven dat er in de fijne modder echt veel beestjes zitten. Later in het lab wordt Bengaal rose toegevoegd dat levende cellen kleurt, en het sediment monster verder gezeefd over maaswijdtes van 250, 125 en 63 µm. In alle fracties zaten flink wat foraminiferen, en ook naaldvormige diatomeeën en andere kleine organismen zoals nematoden. Voor zover we konden zien waren er geen microplastics of nylon vezeltjes in het sediment aanwezig.
Bekijk een filmpje: Afkalven van een gletscher
Bekijk een filmpje: Afkalven van een gletscher