Zomaar even een heel zeldzame walvis gezien – Dag 4

• Naam: Mare van den Heuvel
• Beroep/opleiding: Leerling tweetalig Gymnasium
• Laatste bezoek aan Spitsbergen?  Nooit, dit is de eerste keer dat ik naar Spitsbergen ga.
• Hoe ben je bij de expeditie gekomen? Ik reis mee met mijn moeder Martine van den Heuvel-Greve (Marine-bioloog, toxicoloog). Lees hier vanaf het begin van mijn avontuur.

Groenlandse walvis

Nadat we een hele dag monsters hadden genomen op het water (je kunt hierover lezen in mijn moeders blog), zat ik bij te komen in ons huisje. Mijn moeder, Frits en Michiel waren bezig in het lab. Plotseling kwam Maarten het huisje binnenlopen. Blijkbaar had mijn moeder hem via vaste telefoon gebeld om mij naar het lab toe te sturen, want ze dachten een walvis te zien zwemmen vlak achter de haven. En het klopte: er was inderdaad een walvis in de haven. Na een hele tijd door de verrekijker turen waren we er nog steeds niet uit of het nou een blauwe vinvis of een Groenlandse walvis was.

Nu denken jullie waarschijnlijk: wow, een blauwe vinvis, dat is wel heel bijzonder. Maar dat is niet helemaal waar. Ook al is de blauwe vinvis heel groot, hij is tegenwoordig niet meer zo heel zeldzaam. Deze wordt wel vaker door onderzoekers gespot. Een Groenlandse walvis is dat daarentegen wel. En, lucky us, het bleek een Groenlandse walvis te zijn. De afgelopen decennia zijn er maar een paar mensen die er hier één gezien hebben, dus het leverde best een paar jaloerse blikken op.

Foto’s

De foto’s van de Groenlandse walvis zijn, vanaf waar wij hem zagen, niet meer dan een streepje op de foto. Op de blog van het Arctisch station kan je foto’s van de Groenlandse walvis van dichterbij zien.

Ons uitzicht vanaf het laboratorium (foto: Martine van den Heuvel-Greve)