De studie van mijn kind? Loslaten of ermee bemoeien?

Studiekeuzeprofessionals zijn daarnaast ook vaak ouder van een (ex)studiekiezer. En juist het ‘ouder’ zijn ‘kleurt’ dan de manier waarop je naar het studiekeuzeproces kijkt. Ook Manon Moorman schakelt al snel over naar ‘praten over de studie van mijn kind’. Haar dilemma: ‘Had ik me er toch meer mee moeten bemoeien’?

Manon Moorman

Werken bij studentenvoorlichting

‘In mijn werk ben ik verantwoordelijk voor het organiseren van de Open Dagen. Studiekiezers en ouders zijn dan de hele dag welkom op de universiteit. Je kunt allerlei presentaties volgen en er is ook een ‘markt’ waar je over van alles informatie kunt krijgen. De presentaties gaan vooral over de opleidingen. Docenten en studenten vertellen dan meer over de inhoud van de studie, hoe je je kunt specialiseren in een richting die je ligt en wat je er later mee kunt. Er zijn ook speciale presentaties voor ouders en er zijn mogelijkheden voor ouders en studiekiezers om een persoonlijk gesprek aan te knopen met studenten en docenten. Op de ‘informatiemarkt’ kun je bijvoorbeeld kijken naar experimenten die je uitvoert tijdens je studie of je kunt vragen hoe het zit met de begeleiding van studenten. Er zijn bovendien rondleidingen en excursies om een idee te krijgen van het studentenleven en de Campus’.

Online Open Dag… ‘Het informele contact en de levendigheid ontbreekt toch wel een beetje’

‘Zo was het tenminste voor ‘Corona’ toen we nog gewoon leuke en informatieve Open Dagen konden organiseren. Nu doen we dat allemaal online. Je volgt online presentaties, je hebt online contact met studenten en je ontdekt de Campus online. Prima dat het allemaal kan, maar ‘het echte leven’ en een ‘echte Open Dag’ is toch echt wel informatiever. Ik merk dat ouders vooral het informele contact met studenten missen. Ouders vragen vaak door hoe het leven als student nu écht is, en dat kan nu toch minder. De levendigheid ontbreekt toch wel’, aldus Manon.

De studie van mijn kind? Loslaten of me ermee bemoeien?

Het valt me op dat Manon niet alleen betrokken is bij de studiekiezers, maar ook bij de ouders. ‘Ja’, zegt Manon, ‘maar ik ben natuurlijk ook moeder. Mijn kinderen zijn nu klaar met hun studies, maar die opleidingen gingen echt niet altijd over rozen. Ik zag mijn kinderen vol enthousiasme beginnen aan de opleiding van hun keuze. Maar na een tijdje kwamen er toch hobbels en bobbels die ze niet hadden voorzien. En ik als moeder ook niet’.

Studies vergelijken

‘We vonden het belangrijk onze kinderen vooral hun eigen keuze te laten maken. En dat vind ik nog steeds. Maar er zijn, achteraf, toch wel zaken geweest waar ik me meer in had moeten verdiepen.
Een van mijn kinderen deed veel langer over de opleiding dan de vier jaar die ervoor stond. Eigenlijk ben ik me toen pas gaan verdiepen in de ‘studeerbaarheid’ van opleidingen. Dat begrip ‘studeerbaarheid’ betekent: hoeveel doet een opleiding eigenlijk voor studenten om ze te helpen als er eens iets tegen zit. Om voortgang in de studie te houden. Je kunt dan denken aan extra begeleiding bij stage, extra herkansingen bij tentamens, of ondersteuning bij het verbeteren van studievaardigheden. Achteraf had ik dat op moeten zoeken in de studiebijsluiter’. 

Verschillen in kwaliteit en opleidingen vergelijken

Ik merkte, toen ik me erin ging verdiepen,  dat er ook echt wel kwaliteitsverschillen zijn tussen opleidingen. Aan ouders van studiekiezers zou ik mee willen geven: Help je kind opleidingen te vergelijken. Wijs ze op andere opties dan waar ze zelf in eerste instantie aan denken. Er zijn zoveel meer opleidingen binnen een bepaald interessegebied. Een beetje verder kijken dan de meest voor de hand liggende opleidingen… dat is zinvol’.

De studie van mijn kind… het komt toch altijd wel goed

‘Toen ik er middenin zat hebben mijn man en ik echt wel eens zorg gehad om de studie van een van mijn kinderen. Op een bepaald moment leek hij helemaal lamgeslagen. En leek het er ook op dat hij geen hulp van de onderwijsinstelling aan wou nemen. Maar ook met steun van zijn leuke vriendin heeft hij toch een manier gevonden om over zijn ‘dip’ heen te komen.
Als moeder, maar ook in mijn werk, merk ik dat het met de meeste jongvolwassenen echt wel goed komt.
Maar ik heb mezelf toch vaak afgevraagd of ik me niet een beetje meer had moeten bemoeien met dat studiekeuzeproces. Ook al besef ik heel goed dat de uiteindelijke keuze niet bij mij als ouder ligt maar bij de student zelf’.

Lees ook: vijf tips voor ouders bij een Open Dag.