Vavo ervaringen van Tjark

Vavo geeft niet alleen extra kansen aan wie het vakkenpakket wil aanvullen of is gezakt voor het eindexamen. Ook jongeren die zich niet thuis voelen in het jeugdonderwijs of een diploma op een ander niveau willen kunnen hier terecht. Tjark vertelt over zijn vavo ervaringen. En hoe hij hier zijn havo en vwo diploma haalde.

Na vmbo-t heeft Tjark zijn havo en vwo-diploma gehaald op het vavo. Hij is nu 27 jaar en tweedejaars student Geografie, Planologie en Milieu aan de Radboud Universiteit. Een studieroute via vavo kan op verschillende manieren extra kansen geven. Student Leonoor interviewde Tjark over zijn  ervaringen.

Hoe ben je bij het vavo terecht gekomen?

‘Ik heb op mijn 16e vmbo-t afgerond. Daarna zat ik 4 jaar lang behoorlijk in de knoop met mezelf. Ik kwam uit een vechtscheiding en mijn sociale angststoornis was toen heftig aanwezig. Het lukte me toen niet om te leren. Daarna probeerde ik een jaar lang een thuisstudie, een soort LOI-studie, maar dat werkte totaal niet.

Toen kwam ik het vavo tegen, en ik wou nog steeds graag een havodiploma halen. Ik ben begonnen met een toelatingsjaar. Dit wilde ik doen, omdat ik behoefte had aan wat extra begeleiding en al lange tijd niet op school had gezeten.

Vavo ervaringen: klik met docenten

Het toelatingsjaar zorgde ervoor dat ik wat makkelijker kon wennen aan school. Ik vond vooral de contactmomenten wennen. Dat ik zo vaak naar school moest. Maar ik had behoefte aan het ritme, en het wennen ging ook best snel. Ik was 21 toen ik op het vavo begon, dus ik was een wat oudere student en matchte daardoor wat meer met de docenten.

Ik was altijd al een leerling die liet weten wat ik van dingen in de les vond. Daardoor was ik zichtbaar. Ook dit zorgde voor een goede klik met de docenten. Ik haalde goede cijfers, dus de docenten hadden ook verwachtingen van me en hadden vertrouwen in me. De verwachtingen waren soms minder fijn, maar ik realiseerde mij gelukkig dat dat kwam uit vertrouwen en niet om mij extra druk te geven.

Cum laude afgerond

In eerste instantie wou ik alleen mijn havodiploma halen, maar gaandeweg het eerste jaar dacht ik ook aan het halen van mijn vwo-diploma. Daarom heb ik in het eerste jaar al een extra vak gedaan; Frans. Toen ik dat jaar cum laude had afgerond dacht ik: ik pak ‘m door. En toen heb ik in 2 jaar 8 vakken gedaan en mijn vwo gehaald.

Meestal was ik wel een normale schooldaglengte ermee bezig, van half 9 tot kwart voor 4 ongeveer, en dat waren dan vooral de contactmomenten. Ik leer over het algemeen wel makkelijk dus ik was erbuiten minder bezig met leren. Behalve de week voor de toetsweek, dan sloot ik mezelf wel even op om te leren.

Vavo ervaringen: extra begeleiding

Ik kon goed bij de docenten terecht, die kenden mij ook redelijk goed en zagen wel aan me als ik veel stress had bijvoorbeeld. Maar soms hebben ze ook wel klassen van 30 mensen, dus dan is dat lastiger. Er is ook mogelijkheid tot extra begeleiding. Ik heb bijvoorbeeld een keer een faalangsttraining gevolgd, en ik kon ook bij de decaan terecht.

Hoe vond je de overstap van het vavo naar een studie aan de universiteit?

Dat was wel even wennen, maar het voelde wel echt alsof ik op de goede plek terecht kwam qua uitdaging en sfeer. Ik heb eerlijk gezegd op het vavo moeilijkere momenten gehad dan op de uni tot nu toe. De vakken van het vavo waren inhoudelijk niet per se moeilijk, maar de hoeveelheid en het tempo vergden wel een bepaalde discipline en doorzettingsvermogen. Over het algemeen vond ik de overgang naar de universiteit niet zo moeilijk.

Zijn er dingen die je (toekomstige) vavo studenten mee wil geven?

Ja, ik denk dat het erg belangrijk is om je te realiseren dat een diploma niet alles is. Het is heel belangrijk om je ook persoonlijk te ontwikkelen. Naast mijn diploma heb ik ook veel persoonlijke ontwikkeling doorgemaakt, dat gaat hand in hand met je school ontwikkeling.

Ik ben naast het vavo veel bezig geweest met zelfreflectie en mindfulness. Door ook meer te gaan sporten, gezond te eten, en therapie te volgen kwam ik dichter bij mijn gevoel. Als je zelf beter in je vel zit, kun je ook beter je cognitieve kant ontwikkelen. Het is een soort symbiose; om goed te kunnen leren is het ook belangrijk dat je ruimte geeft aan je gevoel en de andere dingen waar je aan wilt werken.’