Mijn ouders betrekken bij mijn studie
Door Hermien Miltenburg
Studenten en studiekiezers vinden het steeds belangrijker om hun ouders te betrekken bij hun studie. ‘Maar hoe gaat dat dan als je ouders zelf niet gestudeerd hebben?’, vroeg ik Lara van Veen, masterstudente Animal Sciences… ‘Mijn ouders betrekken bij mijn studie? Dat vind ik heel belangrijk, en ik vind het ook leuk dat ze weten wat ik doe’. Lees het verhaal over de studiekeuze en studie van Lara.
Mijn ouders betrekken bij mijn studie, dat vind ik belangrijk. Lara van Veen
Mijn ouders
Mijn ouders hebben zelf niet gestudeerd. Maar ze vinden het super dat ik wel studeer. Ze zijn hartstikke trots op me en vertellen dat ook uitgebreid aan hun vrienden. Ze horen graag waar ik mee bezig ben en hebben ook de ouderdag voor ouders van eerstejaars studenten bezocht. Heel fijn dat ze die interesse hebben. Ze laten het ook echt weten dat ze achter me staan. Doe vooral wat je zelf leuk vindt, zeggen ze vaak tegen me. Hun houding geeft heel veel steun en zelfvertrouwen.
Bachelor-master
Natuurlijk weten mijn ouders niet altijd precies wat al mijn vakken inhouden. Toen ik begon met mijn bacheloropleiding nog wel.
Een opleiding op de universiteit bestaat eigenlijk uit twee opleidingen, een bacheloropleiding van drie jaar en een masteropleiding van, in mijn geval, twee jaar.
Ik koos Biologie als bacheloropleiding. Dat verbaasde mijn ouders niet. Toen ik nog een kind was bekeek ik ook altijd plantjes en diertjes. En ze wisten wel wat Biologie was.
Na de bacheloropleiding kon ik doorgaan met Biologie maar ook voor een andere master kiezen. Ik koos voor Dierwetenschappen, in het Engels ‘Animal Sciences’. Dat moest ik wel uitleggen. Uiteraard wisten mijn ouders niet wat dat inhield. Mijn ouders betrekken bij mijn studie vind ik echt belangrijk. Ik heb dus extra over mijn keuze nagedacht, want die wou ik wel met ze bespreken en goed uitleggen waar ik voor koos.
Studeren op een universiteit: eerst een bacheloropleiding, dan een masteropleiding
Goed uitleggen
Ik heb heel goed nagedacht over wat nou de kern was van een masteropleiding Biologie en een masteropleiding Animal Sciences. Waar draait het precies om. Ik wou ze graag uitleggen wat mijn opties waren en waar ik precies tussen kon kiezen.
Gek, eigenlijk hielp alleen dat al om alles goed op een rijtje te krijgen. Omdat ik mijn ouders graag uit wou leggen waar het in de kern om draaide, kreeg ik alles beter op een rijtje. En alleen al het feit dat ze goed naar me luisterden was genoeg stimulans om ook echt alles goed uit te leggen.
Het leven van dieren verbeteren
Ik heb gekozen voor Animal Sciences omdat ik het leven van dieren wil verbeteren. In de veehouderij kun je echt nog veel verbeteren. Als toekomstige wetenschapper wil ik eraan werken dat het welzijn van dieren verbeterd wordt. Dat wat ik leer is direct toepasbaar en het is concreet. Dat spreekt me aan. Ik wil iets voor de wereld doen, en door te werken aan een betere dierhouderij kan ik dat. Dat begrijpen mijn ouders ook en ze zien ook dat zoiets bij me past. Mijn ouders betrekken bij mijn studie geeft op die manier zelfvertrouwen en de zekerheid dat ik de goede keuzes maak.
Promoveren?
Ik wil echt dieper de wetenschap in. Volgend jaar wil ik een speciaal research traject doen waarmee je een nog betere onderzoeker wordt. Dat kost wel een jaar extra maar mijn ouders zeggen: je bent pas 21, neem dat extra jaar. Als dit traject niet lukt, want je moet echt uitgekozen worden voor zo’n speciaal research programma, dan ga ik twee specialisaties doen. Als ik klaar ben met mijn master wil ik gaan promoveren. Dan haal ik mijn PhD. Je volgt dan een traject van studeren en werken. Met de hulp van een professor doe je een eigen wetenschappelijk onderzoek. Wil je echt verder in de wetenschap, dan is dit dé route. Door de individuele hulp van je begeleider leer je hoe je een groot wetenschappelijk onderzoek aanpakt. Misschien word ik zelf nog wel eens professor. Want optimaal presteren en goede cijfers halen, dat vond ik op het gymnasium al belangrijk.
Mijn ouders betrekken bij mijn studie… Lastig in het begin
Pap en mam vonden mijn verhalen in het begin wel lastig. Ze hielden het ook wel een beetje af. Als je advies wil moet je bij je studieadviseur zijn, hoorde ik vaak. Natuurlijk helpt de studieadviseur ook bij het maken van keuzes, maar mijn ouders kennen me heel goed. Ook al snappen ze niet alles precies, alleen al het feit dat ze luisteren vind ik fijn. En dan kunnen ze hun mening geven. Ze zien wel of iets bij me past of niet.. Ze merken wel of ik enthousiast voor iets ben of, onbewust, toch nog twijfel. Mijn ouders betrekken bij mijn studie vind ik eigenlijk steeds belangrijker worden. Lara van Veen
Je kind adviseren als je er zelf niets van snapt
Toen Lara me haar verhaal vertelde zag ik haar ouders zó voor me. Wat hebben die dit studiekeuzetraject goed aangepakt. Ze hebben hun dochter vrijgelaten en tegelijk ondersteund. Ik snap best dat het raar is je kind te adviseren als je van de inhoud niets begrijpt. Dat had ik zelf ook. Ik heb weliswaar gestudeerd, Nederlands en geschiedenis en later communicatie, maar twee van mijn kinderen hebben een bèta richting gekozen. En daar snap ik helemaal niets van. Maar ik merkte wel: Goed luisteren en je kinderen uit laten leggen waar het om draait, dat is op zich al een hele hulp. Die hulp vragen studiekiezers en ook zelfs masterkiezers. Deze studenten zijn dan al 20-22 jaar en hebben al een opleiding achter de rug.. maar de masterkeuze is opnieuw een echte studiekeuze waar ze hun ouders graag bij betrekken.