Twee masters tegelijk, super interessant

‘Ik doe twee masters tegelijk’, zegt Rianne van Zandbrink. ‘Eerst heb ik de opleiding ‘Communicatie en Life Sciences gedaan’, maar ik raakte tijdens mijn opleiding steeds meer geïnteresseerd in ‘Voeding en Gezondheid . Ik doe nu twee masters tegelijk’ .

Twee masters tegelijk, Rianne Zandbrink

Twee masters tegelijk, is dat niet pittig doorwerken ?

‘Ik doe twee masters tegelijk. Ja, natuurlijk is het pittig om twee masteropleidingen te doen. Ik moet voor elke masteropleiding 60 unieke studiepunten halen. Ik moet ook voor beide opleidingen een thesis schrijven. Dat is je afstudeeronderzoek, een werkstuk waarmee je laat zien dat je op wetenschappelijk niveau een onderzoek kunt doen en dat ook helder op papier kunt zetten en erover kunt praten. De stage en sommige vakken mag ik voor deze twee masters tegelijk doen. In totaal moet ik dus 180 studiepunten halen. Daar doe ik drie jaar over. Ik betaal gewoon ongeveer €2500,- per jaar collegegeld. Dat moet dus wel een jaartje langer dus. Maar dan heb ik een dubbele titel. Ik ben dan Master of Science (MSc) in Communication, Health & Life Sciences en Nutrition & Health.’  

Hoe is dat zo gekomen, dat je twee masters tegelijk doet?

‘Ik ben begonnen met een bacheloropleiding Communicatie en Life Sciences. Dat duurde wel even voordat ik deze opleiding had gekozen. Toen ik op 4 vwo zat wou ik een hbo opleiding gaan doen. Ik wou naar de hotelschool. Een universitaire opleiding leek me niks… veel boeken lezen, dacht ik. Maar toen kwam ik in aanraking met ‘Voeding en Gezondheid’. Helaas kon ik deze studie niet doen. Daarvoor had ik niet het goede profiel. En eigenlijk vond ik juist het sociale aspect van voeding erg interessant. Hoe ‘verleid’ je mensen gezond te eten? Bij de bacheloropleiding Communicatie en Life Sciences kon ik mijn interesse in voeding kwijt en ik leerde ook heel veel van de sociale en communicatieve aspecten van gezondheid en voeding. En deze opleiding kon ik gelukkig wél doen met mijn profiel.’

Studeren op een universiteit: eerst een bacheloropleiding, dan een masteropleiding. Twee masters tegelijk kan ook.

Hoe ging je bacheloropleiding?

‘Het eerste studiejaar in je bachelor heeft een tamelijk vast programma. Je moet gewoon de vakken volgen die er voor je bedacht zijn. Maar in je tweede en derde bachelorjaar heb je steeds meer vrijheid. Je kunt steeds meer je eigen vakken kiezen. Ik ging meer en meer vakken op het gebied van voeding en duurzaamheid volgen. Een deel van je bacheloropleiding is je minor. Dan maak je in principe helemaal een eigen vakkenpakket. Je minor kun je gebruiken om je ‘eigen’ opleiding te verdiepen. Je kunt ook iets heel anders gaan doen. Ik deed steeds meer vakken op het gebied van voeding en gezondheid.
Je bacheloropleiding sluit je af met je bachelorthesis. Dat is een onderzoek waarmee je laat zien dat je een onderzoek kunt doen en dat je voldoende basiskennis hebt. Dat vond ik eigenlijk best wel leuk om te doen. Maar de voedingsvakken vond ik nog een beetje te oppervlakkig, daar wou ik eigenlijk meer van weten. Maar goed, ik had mijn 180 studiepunten gehaald en mijn bacheloropleiding afgerond.’

En na je bacheloropleiding?

‘Dan moet je in principe een masteropleiding doen om je universitaire opleiding af te sluiten. Een bacheloropleiding op de universiteit is eigenlijk geen volwaardige universitaire opleiding. Het is niet verplicht, maar wel de bedoeling dat je na je universitaire bachelor een universitaire master doet. Gedurende je master heb je je stage en je doet je onderzoek. Ikzelf wou heel graag nog wat doorstuderen.
Je masteropleiding kun je aansluitend aan je bacheloropleiding doen, maar je kunt ook voor een heel andere master kiezen. Een master duurt een of twee jaar, afhankelijk van je onderwerp. Ieder studiejaar moet je 60 studiepunten halen. De Master ‘Communication, Health and Life Sciences’ duurt twee jaar. De master Nutrition and Heath ook. Eigenlijk zou ik dus 2×120 studiepunten moeten halen. Maar omdat ik de stage voor de twee masters tegelijk mag doen hoef ik ‘maar’ 180 studiepunten te halen. In drie jaar ben ik dan klaar.
Later wil ik werk doen waarbij ik communicatie en voeding kan combineren, werk waarin communicatie een grote rol speelt. Ik wil niet alleen maar achter mijn bureau zitten.’

Wat vinden je ouders hier eigenlijk van?

‘Mijn ouders vinden het prima wat ik doe. Ik leg ze regelmatig uit waar ik mee bezig ben. ‘Wat doe je ook alweer?’ vragen ze dan. Soms vind ik dat moeilijk om uit te leggen, soms gebruik ik ongemerkt vaktaal waar mijn ouders niets van begrijpen. Maar ze zien aan me dat ik het leuk vind wat ik doe, en dat is voor hen voldoende. Ik probeer zo goed mogelijk te omschrijven wat ik doe. Als ik keuzes moet maken binnen mijn opleiding, dan zeggen ze wel eens: ik vraag me af of dit wel past bij jou als persoon. Al pratende kom ik dan toch verder met hun feedback. Oké, ze snappen inhoudelijk niet helemaal wat ik doe, maar ze kennen mij wel heel goed. Mijn ouders kunnen me echt wel ondersteunen, ook al hebben ze zelf niet op een universiteit gestudeerd. Fijn. Ik ben echt blij met de betrokkenheid van mijn ouders.’

Twee masters tegelijk en geldzaken

Er is een goede reden om, als je twee masters wilt doen, dit tegelijkertijd te doen. Rianne betaalde nu het wettelijk collegegeld. Dat zijn niet de werkelijke kosten. Die liggen veel hoger. Maar gelukkig krijg je deze vorm van subsidie als je gaat studeren.
Het is helaas wél zo dat je deze ‘subsidie‘ maar 1x krijgt per niveau, dus 1x voor een bacheloropleiding en 1x voor een masteropleiding. Wil je nóg een master doen, dan moet je het instellingscollegegeld betalen en dat gaat in de richting van de werkelijke kosten van een opleiding. Dat is dus veel duurder.
Maar combineer je de masters en sluit je ze tegelijkertijd af, dan betaal je ‘maar’ het wettelijke collegegeld.
Deze regel is hetzelfde als je twee bacheloropleidingen wilt doen. Doe je het tegelijkertijd, dan betaal je het wettelijke collegegeld, ongeveer €2500,- per jaar. Sluit je je bacheloropleiding af en wil je nog een bachelor doen, dan moet je meestal veel meer betalen. Sommige studenten laten één vak van hun eerste bachelor ‘even staan’, ze beginnen aan hun tweede bachelor en pas als die klaar is ronden ze het laatste vak van hun eerste bacheloropleiding af.