Stoppen met de studie… ervaring van een moeder

‘Mijn zoon moet stoppen met de studie’, zo schreef een moeder mij. Goed dat deze moeder advies vraagt. Ik mag haar brief, anoniem, op deze site zetten en publiceer ook mijn antwoorden aan haar. Hopelijk hebben andere ouders hier iets aan. Wilt u naar aanleiding hiervan reageren. Mailt of belt u mij gerust.

Moeten stoppen met de studie in het eerste studiejaar is een vervelende ervaring. Probeer er wel iets van te leren en vraag jezelf af wat de verbeterpunten zijn.

Mijn zoon neemt de studie niet serieus genoeg

‘Dit studiejaar volgt mijn zoon de opleiding tot fysiotherapeut aan de Hogeschool X. Hij is eerstejaars, 19 jaar en woont nog thuis. Hij was (en is) weldegelijk gemotiveerd voor deze studierichting, maar toch verloopt de studie niet zoals gewenst. Er zijn diverse redenen waarom dit niet goed verloopt.  Een van de redenen is (m.i. één van de belangrijkste) dat hij de tijd en inspanning die het studeren kost niet tijdig serieus genoeg heeft genomen en dacht dit eerste jaar (ook ondanks een ADD diagnose sinds 2016), het wel te kunnen doen zoals de manier waarop hij de havo heeft gedaan (niet plannen, te laat starten,  in tijdnood komen en vooral mikken op herkansingen, uitstelgedrag)’.
Studeren op een hogeschool of universiteit is iets heel anders dan op de middelbare school zitten. Vanaf het begin is het belangrijk dat studenten hun studie goed plannen. Anders dan vroeger moeten studenten dat voornamelijk zelf gestructureerd aanpakken. Dat is een grote stap. Meer jongens dan meisjes hebben moeite met plannen en gedisciplineerd studeren. (Lees ook 10 tips voor studiesucces)

Loslaten

‘Deze houding gaf en geeft het hele schooljaar regelmatig onrust tussen ons. Ik weet dat hij het zelf moet doen, dat hij leert zelf verantwoordelijkheid te nemen en dat ik als ouder hem moet loslaten. Dit wil hij zelf ook en benoemt dit vaak. Ik doe mijn best alles zoveel mogelijk los te laten en toon belangstelling. Helemaal loslaten vind ik wel bijzonder moeilijk. Het uitstelgedrag herken ik zo goed van eerder en ik zou zo graag willen dat hij dit zelf kan aanpakken. Het is ook allemaal niet zo makkelijk als je een jonge vent bent van 19, met brein in puberteit, ADD hebt en het allerallerliefste lang en heel laat met je vrienden chillt’.
Ik begrijp het dilemma van deze moeder heel goed. Je kind is volwassen en moet zelf verantwoordelijkheid dragen. Aan de andere kant voel je je betrokken bij het welzijn van je kind. Je wilt voorkomen dat je kind moet stoppen met de studie. Het is lastig betrokkenheid te tonen zonder te ‘pamperen’. (luister naar van ouderverantwoordelijkheid naar ouderbetrokkenheid)

Contact met de hogeschool

‘Een mogelijkheid om als ouder contact op te nemen met de opleiding zou ik op prijs stellen. Ik begrijp dat Hogeschool X geen initiatief neemt naar studenten. Dat studenten zelf initiatief moeten nemen. Ik zou graag van gedachten wisselen met een Hogeschool X studiebegeleider. Helaas is dit niet zoals het werkt.  Er ligt hier wel een hiaat, lijkt mij. Toch wil ook mijn zoon dit niet. Begrijp ik. Ik heb het zo gehouden’.
Deze moeder schetst een lastig probleem. Een student die studeert op een hogeschool of universiteit is bij wet volwassen. Het is niet toegestaan dat ouders contact hebben met de opleiding buiten de student om. Wel vinden de meeste studieloopbaanbegeleiders en studieadviseurs het goed, als een eerstejaars student dat wil, er eens contact is met de ouder. Maar het initiatief moet van de student uitgaan. (Lees meer over ouderbetrokkenheid)
Een ander punt is dat deze moeder zegt dat de school ook geen contact opneemt met de student. Het is regel dat de student zelf ‘aan de bel trekt’ bij zijn begeleiders als er problemen zijn. Maar ik vind dat de hogeschool en universiteit ook een verantwoordelijkheid hebben. Vallen de studieresultaten tegen dan zou de instelling ook contact moeten zoeken met de student. Maar niet overal gebeurt dit even goed.

Waarschuwing Bindend Studieadvies

‘Begin maart  heeft hij een tussentijds advies (waarschuwing) ontvangen ivm niet behalen van het benodigde aantal studiepunten. Toen heeft hij contact opgenomen met een Studieloopbaanbegeleider en heeft ook inmiddels verschillende gesprekken gehad. En ook contact opgenomen (een gesprek gehad) met de decaan over de aanvraag extra tijd (ADD) en redenen  waarom hij dit niet eerder heeft aangevraagd. Na een gesprek had ik het idee dat hij weer energie had en voldoende motivatie om dit jaar te halen’.
Heel goed dat uw zoon contact heeft gezocht met zijn studieloopbaanbegeleider. Deze mensen kunnen soms veel doen voor studenten. Alleen wel heel jammer dat hij hier zo lang mee heeft gewacht. Dat geldt zeker voor het contact met de studentendecaan. Zeker als er een bepaalde belemmering is weten studentendecanen dat graag, zelfs al voor de aanvang van de studie. Een studentendecaan kan er soms ook voor zorgen dat het Bindend Studieadvies wat minder zwaar is. Maar dan moet de student inderdaad wél op tijd aan de bel trekken, anders kan de decaan helaas niets meer doen.

Stoppen met de studie?

‘Sinds begin maart heeft hij zich georiënteerd op een andere opleiding tot fysiotherapeut in stad Y, waar volgens hem meer/andere begeleiding is. Hij zegt zich daar ook al te hebben aangemeld’.
Als een student moet stoppen met de studie moet hij eigenlijk een heel nieuw studiekeuzetraject doorlopen. Wil hij echt wel studeren en zo ja wat dan? En waar? Het is belangrijk om in dat geval ook weer veel informatie op het internet te zoeken en ook om meeloopdagen te volgen. Ik raad uw zoon ook aan contact te zoeken met ouderejaars van deze opleiding. Zij kunnen echt inzicht geven in hoe het is om die opleiding te volgen. Ook moet je ontdekken wat er op de huidige opleiding verkeerd is gegaan. De studieloopbaanbegeleider kan hier ook meer over vertellen. Moet een student stoppen met de studie? Begin dan niet te snel aan iets nieuws. Als je één keer de verkeerde studiekeuze maakt is dat jammer, maar het kan een leermoment zijn. De volgende studie moet wel de goede zijn. Twee keer stoppen is ernstig.

Negatief BSA

‘Inmiddels heeft hij bij de Hogeschool X diverse herkansingen benut. Echter gisteren heeft hij een van deze  herkansingen niet gehaald. Hij heeft nu aangegeven dat hij dit jaar niet meer voldoende studiepunten kan halen. Hij krijgt een negatief Bindend Studieadvies. Wat is nu de officiële procedure? Het is nog maar mei.  Moet hij een officieel bericht of negatief BSA afwachten? Moet hij contact opnemen met de Studieloopbaanbegeleider, decaan of examencommissie? Hoe gaat dit? Hij heeft het al over zich nu  laten uitschrijven. Zelf denk ik dat dit allemaal te snel is. Ook nu zou ik graag contact opnemen met de SLB-er. Ik heb mijn zoon aangeraden dit te doen’.
De studieloopbaanbegeleider kan samen met uw zoon proberen te achterhalen wat er verkeerd is gegaan. Ook de studentendecaan kan daarbij helpen. Ik raad hem aan hier zeker gebruik van te maken.
Mijn advies is om bij een volgende studiekeuze goed te kijken welke begeleiding er is. Dat kan bijvoorbeeld op studiekeuze123. na elke opleidingsbeschrijving vind je ook de mening van studenten over deze opleiding. Hoeveel begeleiding kregen zij bij hun opleiding? Deze studentenoordelen zijn verkregen via de Nationale Studentenenquête. Alle studenten in Nederland mogen hun mening geven over hun opleiding en velen doen dat ook. Dat is nuttige informatie.

Teleurgesteld

‘Al met al ben ik zelf behoorlijk teleurgesteld. Steeds heb ik hoop gehad dat hij dit jaar op Hogeschool X zou kunnen halen. Blijkbaar ontbrak het hem toch aan voldoende motivatie tot studeren en wil hij toch liever volgend seizoen naar hogeschool Y. Hij twijfelt (nog) niet aan de studierichting fysiotherapie. Dat vind ik op zich positief, maar ik vind het zo jammer van het afgelopen jaar, de tijd die hij ermee verliest en ook het geld. Daar kan ik maar moeilijk van loskomen. En ik zie het uitstelgedrag nog niet zo veranderen, helemaal niet als hij volgend seizoen op kamers zou gaan’.
Misschien is uw zoon nog niet rijp voor studeren. Misschien is het een goed idee als hij een tussenjaar neemt om alles nog eens goed te overdenken. Zo’n tussenjaar moet dan wel in het teken staan van denken over de toekomst. Jongens hebben soms wat meer tijd nodig om tot ‘rijping’ te komen.
Uw teleurstelling kan ik goed begrijpen. Maar ja.. u hebt gedaan wat u kon. Uw zoon moet het uiteindelijk toch zelf doen. Fijn als hij weet dat u betrokken bent als moeder, maar ga uw zoon niet pamperen. Push hem ook niet in een bepaalde richting. Wijs hem wél op zijn verantwoordelijkheid. Hij moet écht zelf over zijn toekomst nadenken.

9% van de jongeren kiest voor werken na havo of vwo, 10% voor een tussenjaar

Contact

‘Toevallig kwam ik uw naam en weblog tegen op internet. Nav een aantal gesprekken met ouders die ik las besloot ik met u contact op te nemen. Ik ben benieuwd naar uw reactie’. Heel goed dat deze moeder contact zocht. Wilt u reageren? Gaat uw zoon of dochter mogelijk ook stoppen met de studie? Hebt u tips? Als ouder of als onderwijsprofessional? Reageren kan via het reactieblok hieronder. U kunt mij ook mailen of bellen. Hermien.Miltenburg@wur.nl of 0317-484455.
O, nog een laatste opmerking… veel jongeren hebben wat tijd nodig voordat ze hun draai vinden. Maar ik zie om mij heen dat het bijna altijd goed komt. Stoppen met de studie is niet ‘het einde van de wereld’. Houd moed!